Suplementacja diety psów z niedokrwistością

Niedokrwistości spowodowane niedoborem składników pokarmowych

Niedobór żelaza jest przyczyną typowej niedokrwistości regeneratywnej, reagującej na modyfikację podawanej psu diety, i ma postać niedokrwistości mikrocytarnej. Jej przyczyną jest niedobór spożycia lub wchłaniania żelaza prowadzący do upośledzenia syntezy hemoglobiny. W zdrowym organizmie, z prawidłowym poziomem żelaza, nadmiar żelaza jest przede wszystkim magazynowany w postaci ferrytyny w układzie siateczkowo-śródbłonkowym wątroby i śledziony. Niedokrwistość związana z niedoborem żelaza jest końcowym objawem niedoboru tego pierwiastka w organizmie i może skutkować zaburzeniami funkcji wielu narządów. Najczęstszą jej przyczyną jest przewlekła utrata krwi.

Niekiedy może do niej dochodzić w przebiegu inwazji tęgoryjców. Krwawienia z jelita występujące przy zarażeniu tymi pasożytami mogą prowadzić do utraty krwi wraz z kałem i powodować niedobór hemu/żelaza w organizmie. Czasami jednak niedokrwistości te występują u młodych, szybko rosnących zwierząt, których zapotrzebowanie na żelazo znacznie przewyższa jego zawartość w mleku. W konsekwencji zwierzęta te zaczynają zużywać rezerwy żelaza zgromadzone w narządach (wątrobie, szpiku kostnym), co prowadzi do niedokrwistości i powstają erytrocyty o mniejszej niż normalnie wielkości.

Innym przykładem niedokrwistości niedoborowej jest niedokrwistość spowodowana niedoborem miedzi. Jest ona klasyfikowana jako hipochromomiczna i mikrocytarna, choć niekiedy może mieć postać niedokrwistości normocytarnej i makrocytarnej. Niedobór miedzi prowadzi do zaburzeń w metabolizmie żelaza i objawy niedokrwistości są typowe dla niedoborów żelaza. U zwierząt, u których występują niedobory miedzi, występuje także niski poziom żelaza w surowicy (tzw. niedobór funkcjonalny), chociaż magazynowanie żelaza nie podlega zaburzeniom.

Objawem zaburzenia wchłaniania witaminy B₁₂ jest niedokrwistość złośliwa, zwana także niedokrwistością Addisona-Biermera. Jest to choroba autoimmunologiczna, w przebiegu której powstają przeciwciała skierowane przeciwko wytwarzanemu w trzustce czynnikowi wewnętrznemu (IF), którego obecność jest niezbędna do wchłaniania witaminy B₁₂ (9).

Możliwości dietoterapii pacjentów z niedokrwistością

Koncepcja dietoterapii pacjentów z niewydolnością opiera się na założeniu, że podawanie składników pokarmowych, które są niezbędne do wytworzenia krwinek czerwonych, będzie faktycznie wspomagało proces erytropoezy i przyspieszało rekonwalescencję. Do takich składników pokarmowych należą: żelazo, miedź, witamina B₁₂, cynk, witamina B₆ (fosforan pirydoksalu) czy kwas foliowy.