Zapobieganie ciąży u suk i kotek – współczesne możliwości

Octan megestrolu

Octn megestrolu jest to progestagen stosunkowo krótko działający. Jest on najczęściej stosowany w postaci doustnej. Obecnie na rynku nie jest dostępny preparat zawierający octan megestrolu, zarejestrowany do stosowania u małych zwierząt. Dawkowanie MA jest zależne od fazy cyklu rujowego i zostało przedstawione w tab. 1. Każdorazowo stosując MA, należy pamiętać, że okres pomiędzy podaniem leku a wystąpieniem kolejnej rui może wahać się od 1 do 7 miesięcy (2).

Octan delmandionu,
octan chlormandionu

Zarówno octan delmandionu, jak i octan chlormandionu są długodziałającymi syntetycznymi progestagenami. Zawarte w literaturze informacje dotyczące stosowania DMA i CMA u małych zwierząt są dość skąpe. Octan chlormandionu, poza działaniem progestagennym, wykazuje ograniczone działanie antyandrogenne oraz słabą aktywność glikokortykosteroidową. Dawkowanie octanu delmandionu przedstawiono w tab. 2. Dowiedziono, zarówno w przypadku psów, jak i kotów, że po zaprzestaniu stosowania leków płodność jest zachowana. W przypadku preparatów zawierających octan delmandionu okres dzielący podanie leku i moment wystąpienia pierwszej spontanicznej rui określono na około 8 miesięcy, natomiast w przypadku octanu chlormandionu czas ten jest zmienny oraz może wynosić nawet 2 lata.

Proligeston

Proligeston jest substancją o wybiórczym działaniu na oś podwzgórzowo-przysadkowo-gonadalną oraz cechuje się mniejszym działaniem progestagennym w stosunku do wcześniej omówionych leków. PGS może być bezpiecznie stosowany na dowolnym etapie cyklu płciowego. Stosowany jest w iniekcjach podskórnych w dawce 10-33 mg/kg (pierwsze powtórzenie po 3-4 miesiącach, kolejne co 5 miesięcy (2)). Część autorów twierdzi, że w porównaniu z innymi gestagenami po podaniu preparatów zawierających w swoim składzie proligeston, rzadziej spotyka się występowanie zapaleń macicy (7). U suk stwierdzano występowanie pierwszej spontanicznej rui po 3-9 miesiącach od podania ostatniej dawki leku. Po zastosowaniu proligestonu do najczęściej notowanych działań niepożądanych należą występowanie wyłysień oraz zmian zabarwienia włosów w miejscach deponowania leku. W celu ograniczenia ich występowania zaleca się ogrzanie preparatu oraz podawanie go w okolicy pachwiny. U części zwierząt obserwowano znaczną bolesność w trakcie iniekcji.