Gorączka Q – wyzwanie diagnostyczne

fot. istock

Gorączka Q, mimo że obecna w naszych stadach od dawna, ciągle jest wyzwaniem diagnostycznym. W stadach bydła mlecznego często ma subkliniczny przebieg, nie wywołuje spektakularnych objawów, w odróżnieniu od małych przeżuwaczy, gdzie jednorazowo może dochodzić do utraty nawet 90% ciąż.

Symptomy gorączki Q u krów są związane głównie z zaburzeniami rozrodu. Szeroko rozumiana niepłodność oraz zwiększona liczba poronień w stadzie są objawami, za którymi może się kryć infekcja C. burnetti. Standardem w naszej pracy powinno być każdorazowo dociekanie przyczyny poronienia, oczywiście nie zawsze jest możliwe znalezienie wyjaśnienia dla konkretnego przypadku. Jednak zawsze w badaniach krów po poronieniu musimy uwzględniać gorączkę Q. Z powodu niespecyficznych i słabo wyrażonych objawów jedynie badania laboratoryjne mogą potwierdzić lub wykluczyć zakażenie tą jednostką chorobową.

W diagnostyce gorączki Q możemy wykorzystać dwa rodzaje badań: serologię oraz PCR, badania mikrobiologiczne, pomimo tego, że mamy do czynienia z bakterią, nie są wykorzystywane. Najpewniejszą metodą potwierdzenia infekcji gorączki Q jest bezpośrednie znalezienie C. burnetti w badanym materiale. Niestety z powodu uwarunkowań prawno-administracyjnych badania obecności antygenu techniką PCR w Polsce są sporadycznie wykorzystywane. W krajach takich jak np. Włochy, gdzie potwierdzenie obecności antygenu C. burnetti w wymazie z szyjki macicy nie niesie za sobą konsekwencji administracyjnych, badania te są znacznie częściej wykorzystywane. Stosując badania serologiczne mleka zbiorczego oraz surowicy odpowiednio wyselekcjonowanych krów (co jest w tym przypadku kluczowe), również możemy potwierdzić lub wykluczyć obecność gorączki Q w stadzie. Podstawowe znaczenie przy wyborze zwierząt do badania serologicznego ma czas, jaki upłynął od poronienia (od 15 do 90 dni), gwarantujący możliwość wystąpienia wysokiego poziomu przeciwciał.

Doskonałym rozwiązaniem w przypadku krów świeżo po por...