Nagły przypadek – nagłe znieczulenie - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Nagły przypadek – nagłe znieczulenie

Premedykacja 

W anestezjologii weterynaryjnej, w znieczuleniach w trybie planowym, pierwszym etapem jest premedykacja. Znieczulenie w trybie „emergency” etap ten często pomija. W znieczuleniach w trybie nagłym premedykacja może służyć do:

  • stabilizacji pacjenta i jest to premedykacja stabilizująca 

i/lub

  • zwalczania istniejącego już bólu, mówimy wtedy o premedykacji analgetycznej.

Stabilizacja stanu pacjenta przed znieczuleniem może obejmować przykładowo tlenoterapię, wyrównanie strat płynów i elektrolitów oraz równowagi kwasowo-zasadowej. 

Procedurę stabilizacji pacjentów przyjmowanych w trybie nagłym dobrze opisuje RECOVER (ang. Reassessment Campaign On Veterinary Resuscitation).

W przypadku pacjentów znieczulanych w trybie nagłym leki dobrze jest podawać drogą dożylną, ponieważ w przypadku różnego rodzaju wstrząsu wchłanianie leków może być opóźnione i nieprzewidywalne. 

Na tym etapie (uzyskanie dostępu dożylnego) warto rozważyć podanie leków przeciwwymiotnych:
  • maropitant do 2 mg/kg m.c. i.v,
  • ondansteron: 0,5-1 mg/kg m.c. w bardzo powolnym bolusie dożylnym,
  • metoklopramid: 0,2-0,4 mg/kg m.c. i.v.

Użycie α-2-agonistów jest dyskusyjne w stanach nagłych ze względu na duże oddziaływanie na układ krążenia.

Znajdź swoją kategorię

2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.