Płynoterapia w praktyce małych zwierząt - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Płynoterapia w praktyce małych zwierząt

Monitoring pacjentów

Każdy pacjent poddany płynoterapii musi być ściśle monitorowany, by zapobiec zgromadzeniu nadmiernej objętości płynu w organizmie i przeciążeniu układu krążenia, czyli tzw. przewodnieniu.

Istotne są więc pomiar masy ciała zwierzęcia, ilości oddanego moczu oraz przeprowadzenie, co najmniej dwa razy dziennie, badania klinicznego. Ważne jest cykliczne osłuchiwanie klatki piersiowej, aby wykluczyć trzeszczenia oznaczające retencję wody w miąższu płuc i stan podobrzękowy na skutek przeładowania płynem.

Dobrze jest uzupełnić te czynności pomiarem ciśnienia krwi (konieczne u pacjentów z niewydolnością nerek) i badaniami laboratoryjnymi, przeprowadzanymi co 24 h: ciężar właściwy (ang. specific gravity – SG) moczu, poziom potasu (nawet co 12 h), morfologia krwi, poziom białka całkowitego, poziom sodu, dwuwęglanów, glukozy i mocznika we krwi lub jej surowicy. Badania dobiera lekarz prowadzący pod kątem choroby podstawowej pacjenta.

Objawy przewodnienia

Przewodnienie to zgromadzenie nadmiaru wody w organizmie w wyniku zbyt dużej podaży płynów, które nie są wydalone przez nerki. Nerki to jedyny narząd, który ma zdolność czynnościowej regulacji poziomu wody w organizmie poprzez zmianę przepuszczalności nabłonka kanalików dystalnych i zbiorczych. Najczęściej w przewodnieniu obserwujemy u zwierzęcia dreszcze, wypływ z jamy nosowej i obrzęk spojówek, brak lub zmniejszoną ilość wydalanego moczu. Pojawiający się choćby jeden z wyżej wymienionych objawów powinien być dokładnie oceniony przez lekarza prowadzącego.

Zbyt duże ilości podanego pacjentowi płynu mogą prowadzić do objawów niewydolności krążenia, takich jak:

  • poszerzenie żyły jarzmowej,
  • wodobrzusze,
  • obecność płynu w klatce piersiowej czy
  • wystąpienie epizodu obrzęku płuc.

Zakończenie płynoterapii

O zakończeniu lub kontynuowaniu płynoterapii decyduje lekarz prowadzący. W przypadku podawania dużych dawek płynów nie powinny być one odłączane bez stopniowego zmniejszania ilości podawanych płynów, wraz z poprawą stanu klinicznego pacjenta (zwierzę samo zaczyna jeść i pić).

Znajdź swoją kategorię

2612 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.