Moja fascynacja żywieniem rozpoczęła się już na studiach – dr inż. Olga Lasek
Dr inż. Olga Lasek jest absolwentką Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, gdzie pod okiem prof. Jana Barteczki oraz prof. Zygmunta Kowalskiego zdobywała pierwsze szlify jako specjalistka w zakresie żywienia zwierząt. Współorganizatorka konferencji Nauka – Praktyce Szkoła Żywienia Psów w Krakowie (https://zywieniepsow.urk.edu.pl/), która skupia się na szerzeniu wiedzy na temat żywienia zwierząt, kierując swoje treści przede wszystkim do lekarzy weterynarii i pracowników gabinetów, specjalistów żywienia zwierząt, dystrybutorów karm czy behawiorystów. Bardzo ceni sobie możliwość pracy ze studentami medycyny weterynaryjnej, dla których prowadzi zajęcia z żywienia oraz dietetyki. Prowadzi też działalność gospodarczą, w ramach której doradza w kwestii aktualnych trendów na rynku zoologicznym, tworzy receptury oraz pomaga wdrożyć innowacyjne rozwiązania żywieniowe. Jest zwolenniczką aktywnego wypoczynku, jak sama mówi, najwięcej uczą ją podróże.
Specjalizuje się Pani w żywieniu zwierząt domowych i egzotycznych. Dla jakiego najbardziej niezwykłego klienta udało się Pani do tych czas ułożyć dietę?
Najwięcej konsultacji prowadzę dla psów, w mniejszym stopniu dla kotów, ale uczestniczyłam również w kilku ciekawych projektach badawczych, w których tworzone były receptury karm dla małych ssaków, głównie gryzoni. Ale chyba najbardziej ciekawe projekty dotyczą współpracy z ogrodami zoologicznymi. Jednym z ciekawszych doświadczeń było badanie przeprowadzone na liściożernych naczelnych, związane z zabezpieczeniem bazy paszowej na okres żywienia zimowego. W naszych warunkach klimatycznych nie mamy możliwości zapewnienia dostępu do świeżych liści przez cały rok, które stanowią znaczną część dawki dziennej dla tej grupy małp. Kilka lat temu podczas jednej z licznych wizyt w Śląskim Ogrodzie Zoologicznym w Chorzowie pojawiła się dyskusja, jak zabezpieczyć liście dla gerez abisyńskich. Okazało się, że liściarka (suszone liście) nie przechowuje się zbyt dobrze, a mrożone po rozmrożeniu zmieniają strukturę i są mniej atrakcyjne. Pojawił się pomysł, aby zakiszać całe liście klonu oraz wierzby w minisilosach. Zostało przeprowadzane doświadczenie nad smakowitością i preferencją pobierania produktów z dawki i okazało się, że kiszone liście były bardzo chętnie zjadane przez gerezy i mogą stanowić dobrą alternatywę na okres żywienia w zimie. Wzorem dobrych doświadczeń podobne obserwacje wykonaliśmy w ZOO Wrocław, gdzie zakiszaliśmy liście dla gerez angolskich i wyjców czarnych. Ponownie wykazaliśmy, że kiszonki były chętnie zjadane i przez kilka lat studenci na praktykach w ZOO przygotowywali kiszonki z liści. Zresztą trend z kiszonkami w żywieniu roślinożernych zwierząt w ZOO obserwujemy obecnie. Na konferencji EAZA (European Association of Zoos and Aquaria) w Rydze na początku tego roku wysłuchałam wiele ciekawych doniesień o wykorzystaniu kiszonek również w żywieniu żyraf oraz możliwości technologii produkcji na większą skalę kiszonych liści.
Najpierw były krowy z okienkami i ptaki gospodarskie, a dopiero potem psie miski. Jak to się stało, że poszła Pani w tym kierunku?
Moja fascynacja nad żywieniem właściwie rozpoczęła się już na studiach. Przedmiot „żywienie zwierząt” może nie należy do łatwych i lubianych przez studentów, ale kiedy odkryłam, jak wielkie znaczenie ma wpływ żywienia na życie zwierząt, wiedziałam, że tę tematykę chciałabym zgłębić bardziej. Żywienie zwierząt stanowi połączenie wielu dyscyplin i chyba właśnie ta interdyscyplinarność, ale również aplikacyjność, czyli wykorzystanie wiedzy i umiejętności w praktyce, przeważyły o wyborze jednostki, w której napisałam i obroniła pracę magisterską, a później doktorską. Badania dotyczyły głównie przemian energetycznych u drobiu gospodarskiego, ale brałam też udział w innych badaniach organizowanych w jednostce między innymi na przetokowanych owcach czy dodatkach kiszonkarskich. To pozwoliło mi zapoznać się z metodologią badań żywieniowych, analityką pasz, doświadczeniami in vitro i dało doświadczenie, które wykorzystuję do dzisiaj. To też nauczyło mnie, że w nauce liczy się zespół badawczy i współpraca, bo samemu bardzo trudno coś osiągnąć. Ważne są również wymiana myśli, dyskusja i wzajemny szacunek, a czasami jedno zdanie zamienione na korytarzu daje rozwiązanie.
Od prawie 12 lat jest Pani pracowniczką naukową i nauczycielem akademickim Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Swoją drogę akademicką rozpoczynała Pani pod okiem prof. Barteczki oraz prof. Kowalskiego. Jak wpłynęła na Panią współpraca z tymi badaczami?
Rzeczywiście już tyle czasu minęło, a nigdy się nie nudzę i ciągle coś nowego oraz inspirującego pojawia się na mojej drodze. A dodam więcej, współpracę z Katedrą Żywienia rozpoczęłam w 2005 roku i był to mój pierwszy udział w badaniach, gdzie pod okiem dr hab. Jana Barteczki pomagałam w doświadczeniu żywieniowym nad strawnością jelitową aminokwasów u drobiu. To był IV rok studiów, a w kolejnych latach uczestniczyłam w następnych doświadczeniach również na gryzoniach oraz na psach. To była naprawdę dobra szkoła – odpowiedzialności, praktycznych umiejętności, ale też pierwsze spotkanie z laboratorium. Największą nauką, którą dostałam od prof. Barteczki, jest nauka samodzielności, cierpliwości i zaangażowania. Za to jestem mu ogromnie wdzięczna. Przełomowym wydarzeniem pod koniec moich studiów doktorskich na pewno była nagła śmierć mojego promotora. Był niezwykle charyzmatycznym człowiekiem, bardzo lubianym i jednym z pierwszych specjalistów żywienia psów w Polsce. Można wprost powiedzieć, że w „spadku” po profesorze otrzymałam zlecenie prowadzenia zajęć z żywienia zwierząt domowych. Z zamiarem kontynuowania pracy badawczej i dydaktycznej dotyczącej żywienia psów i kotów zostałam zatrudniona w charakterze najpierw asystenta, a następnie adiunkta w Katedrze Żywienia i Dietetyki Zwierząt (obecnie Katedrze Żywienia, Biotechnologii Zwierząt i Rybactwa). Myślę, że nie będzie w tym nic złego, jeśli napiszę, że to dzięki prof. dr hab. Zygmuntowi Maciejowi Kowalskiemu „zeszłam na psy”. To właśnie on bardzo mocno motywował mnie do rozwijania zagadnień związanych z psią miską. Wiele jego pomysłów udało się wprowadzić w czyn, a chyba najbardziej wdzięczna jestem mu za inicjatywę do organizacji w Krakowie konferencji Nauka – Praktyce Szkoła Żywienia Psów https://zywieniepsow.urk.edu.pl/, która pozwoliła mi na poznanie wielu wspaniałych naukowców i specjalistów, nawiązanie współpracy i realizację wielu ciekawych projektów. Cykliczne konferencje udaje się realizować nieprzerwanie od 2018 roku.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Ogólnopolski Dzień Koni
Koń od setek lat zajmował stałe miejsce w polskim krajobrazie, w polskim życiu, i w polskiej symbolice narodowej. Stanowił również symbol bogactwa, bowiem nie każdego było na niego stać. Zwierzęta te przez długi czas były popularnymi zwierzętami pociągowymi, pełniły też funkcje transportowe czy pracowały w gospodarstwach. Rozwój techniki zmienił jednak nieco rolę koni, we współczesnym […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Title Swine pleuropneumonia – diagnostics and management Streszczenie Obserwacje epizootiologiczne oraz wyniki badań klinicznych, anatomopatologicznych i laboratoryjnych prowadzonych w chlewniach średnio- i wielkotowarowych, w których stwierdzano nagłe zachorowania – z ostrymi objawami ze strony układu oddechowego, przede wszystkim wśród warchlaków i tuczników – wskazują, że ich przyczyną dość często bywa pleuropneumonia świń. Czynnikiem etiologicznym tej […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Streszczenie Pleuropneumonia i mykoplazmowe zapalenie płuc są chorobami układu oddechowego świń, które wywołują szczególnie duże straty ekonomiczne. Rozpoznawanie wymienionych chorób jest stosunkowo proste. Profilaktyka oparta jest na stosowaniu szczepionek. W Polsce dostępnych jest wiele szczepionek przeciwko MPS oraz kilka biopreparatów przeciwko App. Ich efektywność jest zróżnicowana i zależna od właściwości szczepów wywołujących choroby oraz składu […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Streszczenie Stomatologia koni jest dziedziną medycyny weterynaryjnej, w której nadal jest więcej pytań niż odpowiedzi. Jednak ze względu na dynamiczny jej rozwój, a także rosnącą świadomość właścicieli koni oraz profesjonalistów zajmujących się ich obsługą i treningiem zapotrzebowanie na usługi z tego obszaru stale rośnie. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów, lekarze weterynarii specjalizujący się w stomatologii koni […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Analiza oceny przypadków klinicznych przy podejrzeniu braku skuteczności działania antybiotyków. Jak powinno wyglądać drzewo decyzyjne i na jakie pytania należy podczas takiej analizy odpowiedzieć? Co zrobić, aby zwiększyć skuteczność terapii? Czasem wystarczy tylko odpowiedzieć na kilka prostych pytań. Z punktu widzenia hodowcy główne kryteria oceny terapii przeciwbakteryjnej to wyraźne złagodzenie, a następnie ustąpienie objawów klinicznych […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]