Wybrane aspekty prawne posiadania psów ras uznanych za agresywne
Podstawy prawne
Jak wspomniano wcześniej, w Polsce wybrano model pierwszy. Utrzymanie psów ras uznanych za agresywne ma umocowanie ustawowe. Podstawowym aktem prawnym regulującym te kwestie jest Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U. z 2019 r., poz. 122, 123). Przepis art. 10 ustawy stanowi, że prowadzenie hodowli lub utrzymanie psa rasy uznawanej za agresywną wymaga zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na planowane miejsce prowadzenia hodowli lub utrzymywania psa. Wymieniony organ decyduje również w sprawie cofnięcia zezwolenia lub zmiany miejsca prowadzenia hodowli lub utrzymywaniu psa. Rozstrzygnięcie w sprawie wydania lub cofnięcia zezwolenia ma charakter decyzji administracyjnej.
W art. 10 ust. 3 ustawy znajduje się także delegacja do wydania przepisów wykonawczych – „Minister właściwy do spraw administracji publicznej, po zasięgnięciu opinii Związku Kynologicznego w Polsce, ustala w drodze rozporządzenia, wykaz ras psów uznawanych za agresywne, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ludzi i zwierząt”. Na podstawie ustawowej delegacji zostało wydane Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne (Dz.U., nr 77, poz. 687), które wyszczególnia wykaz ras psów uznawanych za agresywne (ryc. 1). Wyliczenie ras ma charakter katalogu zamkniętego, nie pozwala na dowolne poszerzanie i interpretację.
Obowiązek nie dotyczy posiadania zezwolenia dla psów w typie rasy uznawanej za agresywną (mieszańców). Niezależnie od kontrowersji związanych z brakiem na liście krzyżówek ras uznanych za agresywne oraz krzyżówek tych ras z innymi rasami, obowiązująca lista ras psów jest nieprecyzyjna. Pierwszy przykład z brzegu stanowi pozycja nr 1, czyli amerykański pit bull terrier. Próżno szukać takiej rasy w oficjalnym wykazie ras opracowanym przez Polski Związek Kynologiczny.
Według klasyfikacji FCI (na której opiera się wykaz PZK) grupa 3. sekcja 3. terriery typu „bull” zawiera następujące rasy:
- bull terrier,
- bull terrier miniaturowy,
- Staffordshire bull terrier i American Staffordshire terrier.
Rasa „amerykański pit bull terrier” jest zarejestrowana jako linia hodowlana w jednej z organizacji amerykańskich (United Kennel Club) i używana zamiennie z zaakceptowaną przez drugą amerykańską organizację AKC (American Kennel Club) nazwą „American Staffordshire terrier”. Tak więc użyta w rozporządzeniu nazwa dotyczy uznawanej przez PZK rasy American Staffordshire terrirer [za M. Duraj (1)].
W związku z powyższym pies rasy American Staffordshire terrier nie jest w Polsce uznawany za rasę agresywną. Ale to nie koniec bałaganu w nomenklaturze psów. Kolejna pozycja na wykazie – nr 2 „pies z Majorki (Perro de Presa Mallorquin)”. Według klasyfikacji PZK (opartej na FCI) jest to dog z Majorki (Perro Dogo Mallorquin, Ca de Bou) – grupa 2. sekcja 2.1. Molosy. Analogiczna sytuacja dotyczy pozycji nr 5 „pies kanaryjski (Perro de Presa Canario) – według FCI i PZK prawidłowa nazwa to „dog kanaryjski”.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2844 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Toksyny T-2 i HT-2 Toksyny T-2 i HT-2 należą do grupy trichotecenów i są produkowane głównie przez grzyby z rodzaju Fusarium. Występują w zbożach, szczególnie w owsie, jęczmieniu i kiszonkach traw. Toksyny te, podobnie jak DON, na poziomie molekularnym działają na inhibicję syntezy białek, mogą również powodować uszkodzenia DNA i RNA. Wysokie poziomy trichotecenów mogą […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
We współczesnym chowie trzody chlewnej wczesne odsadzanie jest skutecznym sposobem na poprawę produktywności loch, ale może również powodować stres odsadzeniowy u prosiąt. Odsadzanie to jeden z najtrudniejszych okresów w życiu prosiąt, który powoduje u nich ogromny stres i towarzyszy mu uszkodzenie morfologii oraz przepuszczalności jelit, a także wpływa na skład mikrobiomu (50). Ponadto po odsadzeniu […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Pacjenci geriatryczni są grupą wymagającą szczególnej troski w wielu aspektach zdrowotnych. Opieka stomatologiczna w tej grupie jest także niezwykle istotnym elementem mającym wpływ na zdrowie. Stan uzębienia ma ogromny wpływ na dobrostan konia, ponieważ wiele schorzeń stomatologicznych, zwłaszcza u koni geriatrycznych, wiąże się z ogromnym bólem. W praktyce weterynaryjnej za pacjentów starszych uznaje się konie […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Odesłanie do innego zakładu Pamiętaj, że chociaż właściciel zgłosi się do ciebie ze zwierzęciem w stanie zagrożenia życia lub zdrowia, może zdarzyć się sytuacja, kiedy będziesz musiał odesłać go do innego zakładu leczniczego. W szczególności gdy twój zakład nie dysponuje właściwym wyposażeniem, aparaturą czy sprzętem w zależności od posiadanej kategorii: gabinetu weterynaryjnego, przychodni weterynaryjnej, lecznicy […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]