Wybrane aspekty prawne posiadania psów ras uznanych za agresywne
Wniosek o wydanie zezwolenia
Zezwolenie wydaje się na pisemny wniosek osoby zamierzającej prowadzić hodowlę lub utrzymywać psa rasy uznawanej za agresywną. Ustawa o ochronie zwierząt i rozporządzenie w sprawie wykazu psów uznawanych za agresywne definiują wymogi co do kompetencji czy wieku wnioskodawcy oraz nie precyzują treści i formy wniosku, zatem jego opracowanie leży w kompetencjach urzędu miasta lub gminy. Brak regulacji co do wymogów właściwości posiadacza psa rasy uznanej za agresywną generuje potencjalne ryzyko powstania zagrożenia bezpieczeństwa publicznego.
Wzór wniosku o wydanie zezwolenia można znaleźć na stronach internetowych urzędu lub bezpośrednio we właściwym wydziale. Większość z nich w swojej treści jest podobna.
We wniosku podajemy następujące informacje dotyczące psa/psów:
- rasa,
- płeć,
- data urodzenia,
- oznakowanie (chip, tatuaż),
- imię,
- nr rejestracyjny psa w Polskim Związku Kynologicznym (rodowód, metryka lub nazwisko i adres poprzedniego właściciela),
- znaki szczególne,
- adres i miejsce przebywania psa/psów oraz
- krótki opis miejsca i warunków utrzymywania psa/psów (np. mieszkanie w bloku, dom wolnostojący, rodzaj ogrodzenia, ogrodzony boks, biegające luzem po ogrodzonej posesji, informacje, w jaki sposób posesja jest zabezpieczona przed niekontrolowanym wydostaniem się zwierzęcia).
Do wniosku dołącza się:
- kopię metryki/rodowodu psa/psów,
- kopię dokumentu potwierdzającego zaszczepienie psa przeciwko wściekliźnie (niektóre urzędy nie wymagają zaświadczenia),
- kopię dokumentu potwierdzającego oznakowanie psa oraz
- potwierdzenie uiszczenia opłaty skarbowej (82,00 zł).
Część urzędów zaostrza wymagania i do niektórych wniosków należy dołączyć zaświadczenie o ukończeniu szkolenia z tresury i kopie testów psychicznych psa (np. gmina Sońsk). Komplet dokumentów składamy w dedykowanym wydziale urzędu osobiście lub za pośrednictwem poczty. Zgodnie z Kodeksem postępowania administracyjnego (art. 35) wniosek zostanie rozpatrzony w ciągu miesiąca, a w sprawach skomplikowanych – w ciągu dwóch miesięcy.
Zezwolenia nie wydaje się, jeżeli pies będzie lub jest utrzymywany w warunkach i w sposób, które stanowią zagrożenie dla ludzi i zwierząt. Wskazuje to, że jedyną możliwością niewydania zezwolenia jest zagrożenie dla zwierząt i ludzi, organ powinien uzasadnić, które w jego ocenie okoliczności przemawiają za niewydaniem zezwolenia. W przypadku niezadowalającego rozstrzygnięcia, wnioskodawcy przysługuje prawo odwołania do samorządowego kolegium odwoławczego, w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji.
Zezwolenie może zostać cofnięte w przypadku, gdy pies jest utrzymywany w warunkach i w sposób, które stanowią zagrożenie dla zwierząt i ludzi. Zasady i sposób utrzymania zwierząt musą zostać określone przez gminę. Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 6 Ustawy z dnia 13 września 1996 r. o czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2018 r., poz. 1454, 1629, z 2019 r., poz. 730, 1403) rada gminy uchwala regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczący obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, mający na celu ochronę przed zagrożeniem lub uciążliwością dla ludzi oraz przed zanieczyszczeniem terenów przeznaczonych do wspólnego użytku.
Regulamin ma charakter prawa miejscowego. Jednakże delegacja powyższa nie nakłada na radę gminy obowiązku uregulowania kwestii utrzymania psów ras uznawanych za agresywne. W związku z powyższym takie zapisy mogą się znaleźć, ale nie muszą. Dla przykładu, regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie m.st. warszawy (Załącznik do uchwały nr LXI/1631/2018 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 8 lutego 2018 r.) w rozdziale VI § 26 nakłada na osoby utrzymujące zwierzęta domowe obowiązek wyprowadzania zwierząt agresywnych na smyczy i w kagańcu oraz pod opieką osób, które zapewnią sprawowanie nad nimi kontroli, na terenach przeznaczonych do wspólnego użytku.
Jest to regulacja, która odnosi się do wszystkich zwierząt agresywnych (może to być mops z zaburzeniami zachowania, ale już nie musi spokojny buldog angielski), a nie bezpośrednio do ras uznawanych za agresywne. Regulaminy niektórych gmin (np. regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie miasta Zielona Góra) wyraźnie i precyzyjnie wskazują, że określone środki ostrożności dotyczą ras uznawanych za agresywne, wymienionych w rozporządzeniu.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2616 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Choroby koni. Weterynaria praktyczna. Profilaktyka, rutynowe szczepienia
Publikacja stanowi fragment książki Choroby koni. Weterynaria praktyczna Wirus grypy jest wysoce zaraźliwy i szybko się rozprzestrzenia, a sama choroba niesie ze sobą bardzo poważne skutki i na długi czas wyklucza konia z udziału w zawodach czy wyścigach. Z tego względu wprowadzono wymóg obowiązkowych szczepień przeciwko grypie dla wszystkich koni wyścigowych oraz koni sportowych. Opory […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Sposoby szerzenia się choroby Pleuropneumonia szerzy się drogą aerogenną od świni do świni, trzoda chlewna jest bowiem głównym rezerwuarem zarazka. Inne gatunki zwierząt, takie jak bydło czy owce, mogą być przypadkowymi nosicielami App, jednak nie odgrywają istotnej roli w szerzeniu się tego drobnoustroju. Jest prawdopodobne, że pewną rolę w epizootiologii omawianej jednostki chorobowej odgrywać mogą […]
Praktyczne aspekty diagnostyki laboratoryjnej chorób świń
Wykorzystywanie diagnostyki laboratoryjnej Diagnostyka laboratoryjna jest szczególnie przydatna w rozpoznawaniu chorób i zespołów chorobowych oraz infekcji o przebiegu nietypowym lub podklinicznym. W przypadku chorób zakaźnych wywołanych przez wyłącznie jeden czynnik etiologiczny, charakteryzujących się ogólnym zakażeniem, czyli posocznicą (septicaemia), jak np.: pryszczyca, klasyczny pomór świń, afrykański pomór świń, przy występowaniu dość często nietypowych objawów klinicznych i […]
Choroby koni. Weterynaria praktyczna. Profilaktyka, rutynowe szczepienia
Publikacja stanowi fragment książki Choroby koni. Weterynaria praktyczna Wirus grypy jest wysoce zaraźliwy i szybko się rozprzestrzenia, a sama choroba niesie ze sobą bardzo poważne skutki i na długi czas wyklucza konia z udziału w zawodach czy wyścigach. Z tego względu wprowadzono wymóg obowiązkowych szczepień przeciwko grypie dla wszystkich koni wyścigowych oraz koni sportowych. Opory […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]