Higiena pracy ze zwierzętami i zachowanie zasad aseptyki, antyseptyki oraz dezynfekcja
Jak postępować ze zużytym sprzętem i z gromadzącymi się odpadami?
Narzędzia pobrudzone krwią powinny być oczyszczone bezpośrednio po użyciu, gdyż zaschniętą krew jest ciężko usunąć, ponadto jest ona przyczyną korozji. Do czyszczenia możemy zastosować ok. 20-minutową kąpiel zanurzeniową w roztworze czyszczącym, łagodne mycie miękką szczotką, ultradźwięki (narzędzia nie mogą leżeć warstwami) lub po prostu użyć zmywarki do naczyń.
Następnie instrumenty należy osuszyć miękką chustą w celu usunięcia wody i poddać je procesowi sterylizacji. Popularną metodą jest sterylizacja w autoklawie, wykorzystująca parę wodną pod ciśnieniem. Umożliwia wyjaławianie metalu, artykułów gumowych, chust, specjalnych przedmiotów z tworzywa sztucznego (z wyjątkiem PCV), gazików i tekstyliów.
Autoklaw z możliwościami pracy w dwóch zakresach ciśnieniowych jest niezbędnym wyposażeniem każdej kliniki.
Do szybkiej sterylizacji narzędzi stosujemy ciśnienie 1 bar i temperaturę 134°C. Zaś 120°C i 2 bary ciśnienia – do sterylizacji wyrobów włókienniczych oraz innych przedmiotów nieodpornych na działanie wyższych temperatur.
Przedmioty dzielimy ze względu na rodzaj i wkładamy je do puszek bębenkowych, kaset ze stali nierdzewnej bądź aluminium, a następnie sterylizujemy. Zwykle czas wyjaławiania wynosi 15-30 minut. Tak opakowane przedmioty pozostają sterylne przez 4 tygodnie. Alternatywną i szybką formą sterylizacji wysokiego stopnia narzędzi chirurgicznych jest aldehyd glutarowy, działający skutecznie już w ciągu 20 minut w temp. 20°C.
Odpady należy segregować według ryzyka, jakie stwarzają, zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Szczelnych, czerwonych pojemników, zaopatrzonych w pokrywę, używamy do wyrzucania akcesoriów zanieczyszczonych materiałem klinicznym i organicznym, tj.:
- maszynki jednorazowe,
- igły,
- strzykawki,
- skalpele,
- części tkanek i narządów,
- przedmioty z krwią.
Pojemniki zapełniamy do 2/3 objętości, po napełnieniu trwale zamykamy i wyrzucamy je do worków czerwonych.
Do pojemników i worków koloru żółtego wrzucamy chemikalia zawierające substancje niebezpieczne, leki cytostatyczne i cytotoksyczne. Worki zabierane są przez firmę utylizacyjną, następnie podlegają unieszkodliwianiu termicznemu. Zwykłe śmieci, sierść i odchody zwierząt pakujemy szczelnie do torby lub worka i postępujemy z nimi tak samo, jak z odpadami gospodarstwa domowego (worki czarne lub niebieskie). Zwłoki zwierząt odbierane są przez firmy utylizacyjne. Zgodnie z regułami przechowujemy je w chłodni, szczelnie zapakowane w plastikowe worki, do czasu odbioru i utylizacji.
Każdy, kto pracuje w klinice, musi odbyć szkolenie, które pomoże mu zrozumieć zasady prawidłowej higieny. Następnie od czasu do czasu warto ponawiać szkolenia wewnętrzne pracowników. Nawet jeśli pracownik zdobył wiedzę na temat przestrzegania higieny przed podjęciem pracy, powinien być zachęcany do ponownego udziału w kursie doszkalającym. Warto wprowadzić pisemne protokoły higieny dla każdego pomieszczenia w danym dniu oraz wyznaczyć członka personelu odpowiedzialnego za wykonywanie owych czynności. System ten pozwala zweryfikować oraz zwiększyć odpowiedzialność pracownika za wykonywaną pracę.
Zadbajmy o edukację właścicieli pupili.
Przy każdej wizycie możemy sprawdzić jakość higieny zwierząt poprzez przeprowadzenie krótkiej rozmowy z opiekunem. Podczas pierwszej wizyty powinniśmy wyjaśnić, w jaki sposób sprzątać i czyścić kuwetę, miski, zabawki i legowisko, a także polecić do tego odpowiednie środki czystości o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych. Właściciel musi być świadomy, jak bardzo zdrowie publiczne jest narażone z powodu zoonoz oraz oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe. Pamiętajmy, że wyedukowany właściciel to połowa sukcesu w walce z chorobami zwierząt.
Klaudia Miklaszewska
studentka V roku
Wydziału Medycyny Weterynaryjnej
Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Zainteresował Cię artykuł: Higiena pracy ze zwierzętami i zachowanie zasad aseptyki, antyseptyki oraz dezynfekcja?
Czytaj także:
Czystość narzędzi operacyjnych. Jak właściwie przygotować narzędzia do sterylizacji?
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2640 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Posocznica cieląt wywołana przez E. coli. Kolisepticemia
Zapobieganie W przypadku zachorowań na kolisepticemię należy brać pod uwagę przede wszystkim dwa czynniki: niski poziom immunoglobulin w surowicy krwi oraz system odchowu cieląt sprzyjający zakażeniom patogennymi szczepami E. coli (14, 17, 18). Wiele czynników ma wpływ na transfer immunoglobulin siarowych. Jednak najważniejszą rolę odgrywają czas, w jakim zostanie podana siara po urodzeniu, oraz ilość […]
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Kiedy warto zlecić rozmaz krwi u koni?
Aktywacja leukocytów wskazuje na pobudzenie układu immunologicznego, częste na tle stanów zapalnych, infekcji czy chorób odkleszczowych. Oczywiście u części pacjentów identyfikacja stanu zapalnego ma miejsce na podstawie badania klinicznego, morfologii krwi czy oznaczenia stężenia białek ostrej fazy. Ocena mikroskopowa leukocytów może jednak być niezastąpiona w przypadkach mniej oczywistych, jak np. neutropenia. Wykazanie przesunięcia w lewo […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]