Doba szpitalna okiem technika weterynarii

Od godziny 8.00 działania lekarskie rozpoczynają się obchodem. Jest to bardzo istotny punkt dnia, w którym zarówno technicy, jak i lekarze wspólnie omawiają przypadki. Przekazanie dotychczas zdobytych informacji opartych na porannych obserwacjach jest bardzo ważne i wpływa bezpośrednio na ustalenie dalszych postępowań diagnostycznych i terapeutycznych. Im więcej opowie się o zwierzęciu, tym trafniej i bezpieczniej ustali się dalszy plan dnia dla niego. W tym aspekcie technicy zastępują właściwych opiekunów, którzy, znając swojego pupila, potrafią wychwycić nawet najsubtelniejszą zmianę ich zachowania. To głównie na podstawie informacji uzyskanych z porannej pracy w szpitalu i przeprowadzonego badania klinicznego lekarz ustala dalszy indywidualny plan dnia dla każdego ze zwierząt.

Wtedy też zapadają decyzje, u których pacjentów pobiera się krew do badań, które ze zwierząt będzie poddawane premedykacji i/lub znieczuleniu, a u którego będą podawane tylko leki. Jest to czas zleceń konkretnych badań zarówno laboratoryjnych, jak i np. obrazowych. Podejmuje się także decyzje, którego pacjenta nie można karmić, a który może dostać posiłek i jaką dietę należy zastosować. Lekarz uzupełnia karty szpitalne, rozpisując zalecenia. Wspomniana karta szpitalna obejmuje zarówno ordynowane leki (nazwa, dawka, droga podania, godzina zastosowania), jak również wykonywane zabiegi (pobranie materiałów do badań, wykonanie krzywej cukrowej, itp.). W ciągu następnych godzin wykonywane są zalecenia lekarskie. W tym czasie również obserwuje się zwierzęta, zwłaszcza te poddawane leczeniu farmakologicznemu. Każda informacja o ewentualnych wymiotach, pojawieniu się drżeń, drgawek i innych objawów niepokojących musi znaleźć się w karcie leczenia i dodatkowo musi być poinformowany o nich lekarz weterynarii pełniący dyżur.

Osobną grupę stanowią zwierzęta oczekujące na zabieg chirurgiczny. Personel techniczny odgrywa tu kluczową rolę w sprawnym i bezpiecznym przeprowadzeniu pacjenta przez okres przed- i pooperacyjny. Zwierzę poddane premedykacji w przebiegu przygotowań do planowanego zabiegu jest czujnie obserwowane, kładąc nacisk na proces uspokajania i zasypiania pacjenta. U zwierzęcia poddanego premedykacji, jeżeli nie zostało to wykonane wcześniej, zakłada się kateter dożylny, przygotowuje się pole operacyjne (najczęściej poprzez ogolenie i dezynfekcję miejsca zabiegu), a także (u zwierzęcia w pogłębionej narkozie) zabezpiecza się drogi oddechowe poprzez założenie rurki dotchawiczej. Niejednokrotnie osoba przygotowująca pacjenta do zabiegu asystuje również lekarzowi w jego przebiegu, mając na uwadze uzupełnianie karty zabiegowej. Po operacji technik zabezpiecza ranę (opatrunek, kołnierz, ubranko pooperacyjne), podaje zaordynowane leki i czuwa nad prawidłowym przebiegiem wybudzenia.