Ultrasonografia to badanie dynamiczne, które sprawia mi dużo radości

Lek. wet. Paweł Brzostek – absolwent Wydziału Medycyny Weterynaryjnej na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. Członek European Association of Veterinary Diagnostic Imaging. Zainteresowania badawcze skupia na tematyce ultrasonografii. Chętnie dzieli się wiedzą z lekarzami i studentami medycyny weterynaryjnej, prowadząc liczne szkolenia.

Tematem artykułu jest ocena okrężnicy w badaniu ultrasonograficznym. Czy badanie okrężnicy z jakiegoś powodu przysparza większych trudności niż ocena innych narządów?

Osobie początkującej, która dopiero zaczyna swoją przygodę z ultranosonografią, zobrazowanie, a następnie prześledzenie jej całej długości może jak najbardziej stwarzać problemy. Jest to również uzależnione od pacjenta, w przypadku kotów lub małych psów jest to znacznie łatwiejsze zadanie. Niestety samo zobrazowanie okrężnicy to nie wszystko, a w badaniu okrężnicy, tak jak i innych odcinków przewodu pokarmowego, trudność stanowić może interpretacja obrazu ultrasonograficznego w odniesieniu do stanu klinicznego pacjenta.

Czy badanie okrężnicy u psów i kotów istotnie się różni?

Sama technika badania okrężnicy się nie różni, zarówno u psów, jak i kotów sposób uwidaczniania i śledzenia okrężnicy pozostaje bez zmian. Istnieje różnica w kwestii budowy ujścia biodrowo-okrężniczego i związanego z tym nazewnictwa, co zostało przedstawione w artykule.

Jakie są najczęstsze pułapki, z którymi lekarze medycyny weterynaryjnej spotykają się podczas wykonywania badania ultrasonograficznego okrężnicy? Na co szczególnie zwrócić uwagę?

Badając okrężnicę, mamy styczność z wieloma artefaktami ultrasonograficznymi wynikającymi z zawartości samej okrężnicy lub ułożenia głowicy. Artefakty mogą powodować błędne odwzorowanie struktur, przez co mogą stanowić pułapkę dla osoby wykonującej badanie.

Czy istnieją techniki/wskazówki, dzięki którym można tych pułapek uniknąć?

Możemy w pewnym stopniu sobie z nimi poradzić, stosując odpowiedni ucisk głowicy, zmieniając ułożenie głowicy lub niekiedy pozycję samego pacjenta. Niestety, choć potrafimy sobie poradzić z wieloma artefaktami podczas badania, to ograniczenia fizyczne ultrasonografii nie pozwolą nam ich całkowicie wyeliminować.

Jakie są najczęstsze choroby/nieprawidłowości w obrazie okrężnicy, z którymi spotyka się Pan u zwierząt w codziennej praktyce?

Zdecydowanie najczęstszymi nieprawidłowościami są wszelkie stany zapalne okrężnicy spowodowane różnymi czynnikami etiologicznymi, którymi są m.in. choroba pasożytnicza, bakterie lub zła dieta. Raczej w codziennym badaniu rzadko kiedy natrafia się na inne patologie związane z tym odcinkiem jelita.

Prowadzi Pan szkolenia, podczas których dzieli się Pan wiedzą z zakresu ultrasonografii z lekarzami medycyny weterynaryjnej. Jakie kwestie związane z przeprowadzaniem badania ultrasonograficznego najczęściej sygnalizują Panu uczestnicy?

Chyba zdecydowanie najczęstszymi pytaniami odnośnie do przeprowadzania badania są pytania o przygotowanie pacjenta do badania, zwłaszcza o czas głodówki, ułożenie pacjenta, strzyżenie brzucha oraz o to, co zrobić z nadmierną ilością gazów zgromadzonych w przewodzie pokarmowym pacjenta. W swoich odpowiedziach odnoszę się do publikacji stworzonej przez ACVR i ECVDI, w której opisano, jak należy przygotować się do przeprowadzania badania. Została ona zacytowana w artykule mojego autorstwa, który ukaże się w niniejszym wydaniu, w związku z czym zachęcam wszystkich do jego przeczytania.

Co sprawiło, że temat ultrasonografii stał się Pana pasją?

Od zawsze interesowałem się zagadnieniami związanymi z diagnostyką obrazową, natomiast wybór padł na ultrasonografię ze względu na to, że jest to badanie dynamiczne i sprawia mi ono najwięcej radości. Bardzo duży udział w tym wyborze miał również Michał Gruss, który to zaraził mnie pasją do wykonywania tego badania.

Jest Pan członkiem European Association of Veterinary Diagnostic Imaging. Jakie najnowsze doniesienia z zakresu diagnostyki obrazowej szczególnie Pana zainteresowały?

Ostatnio najczęściej czytam wszelkie publikacje o badaniu ultrasonograficznym z zastosowaniem kontrastu CEUS (ang. contrast-enhanced ultrasound). Są pojedyncze prace opisujące wykorzystanie tej metody do diagnostyki niektórych patologii okrężnicy. Myślę, że ta metoda znacząco może podnieść wartość badań USG w przyszłości.

Serdecznie dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała: Magdalena Starzyczny