Wywiad żywieniowy jako istotny element badania klinicznego

Właściwe żywienie jest niezwykle ważne dla zdrowia i dobrej kondycji zwierząt. Dlatego ocena czynników ryzyka związanych z żywieniem może być cennym narzędziem do zrozumienia nawyków żywieniowych psa, pozwala ocenić, czy dobrano odpowiedni pokarm, określić ewentualne skutki niedoborów lub nadmiaru składników pokarmowych i dostosować żywienie do indywidualnych potrzeb.

Jeśli opiekun nie wypełnił samodzielnie wstępnego wywiadu lub podał niekompletne informacje, personel gabinetu powinien zapytać o historię żywieniową psa. Należy dowiedzieć się, jaką karmę otrzymuje obecnie, jak długo już taką dietę stosuje i czy wcześniej stosowano jakiekolwiek inne diety. Warto również zapytać o: regularność karmienia, ilość podawanej karmy, częstotliwość podawania przekąsek i sposób przygotowywania posiłków. Następnie warto dowiedzieć się, czy zwierzę jest karmione suchą, mokrą karmą, domowymi posiłkami czy może stosuje się kombinację tych opcji. Każdy rodzaj karmy ma swoje zalety i wady, dlatego istotne jest zrozumienie potrzeb zwierzęcia oraz preferencji i możliwości opiekuna. Ważne jest, aby wiedzieć, jakie składniki odżywcze dostarcza karma. W przypadku żywienia domowego należy zapytać o główne składniki, takie jak: mięso, ryby, warzywa, owoce, węglowodany i tłuszcze oraz czy są stosowane dodatki uzupełniające niedobory składników mineralnych, witamin, kwasów tłuszczowych.

Oprócz określenia BCS oraz MCS należy ocenić skórę, jakość okrywy włosowej, stan uzębienia i ustalić aktualny stan zdrowia: zapytać o wcześniejsze i obecne choroby.

Formularz rozszerzony

W przypadku stwierdzenia czynników ryzyka należy przeprowadzić szczegółowy wywiad z opiekunem (formularz 3).

W kontekście oceny przyjmowania pokarmu i zachowania zwierząt wobec jedzenia należy ocenić, czy zwierzę ma dobry apetyt i regularnie zjada swoje posiłki; czy jest wybredny lub ma trudności w jedzeniu; czy podkrada jedzenie lub zjada śmieci na spacerze; czy ma problemy z pobieraniem pokarmu?

Warto zapytać właściciela, czy występowały jakiekolwiek reakcje alergiczne lub nietolerancje pokarmowe; jakimi metodami zostały potwierdzone; czy obserwowano u zwierzęcia świąd, problemy trawienne lub inny niepożądany efekt po spożyciu określonych składników.

Wszelkie zmiany związane z kondycją skóry i okrywy włosowej należy odnotować, jak również wyniki podstawowych badań biochemicznych i morfologicznych. Jeśli to konieczne i stan zdrowia tego wymaga, warto zlecić bardziej specjalistyczne badania kału, moczu czy techniki obrazowe. Historia zdrowotna jest również istotna podczas wywiadu żywieniowego. Choroby przewlekłe, jakiekolwiek problemy trawienne, zaburzenia wchłaniania czy inne schorzenia mogą wpływać na zdolność zwierzęcia do przyswajania składników odżywczych.

Pod koniec wywiadu warto zapytać właściciela o cele, jakie ma w stosunku do diety swojego zwierzęcia. Czy chce poprawić jego stan zdrowia, utrzymać masę ciała lub poradzić sobie z jakimś konkretnym problemem zdrowotnym. Bądź otwarty na pytania i uwagi właściciela: zachęcaj właściciela do zadawania pytań i dzielenia się uwagami dotyczącymi diety psa. To pomoże w pełniejszym zrozumieniu sytuacji i wyborze najlepszego sposobu żywienia

Przeprowadzenie szczegółowego wywiadu żywieniowego pozwoli specjaliście na ocenę obecnego stanu odżywienia zwierzęcia i dostosowanie żywienia do indywidualnych potrzeb. Biorąc pod uwagę informacje zebrane podczas wywiadu, można zaproponować odpowiednią karmę, dodatki lub zmiany w sposobie karmienia, które pomogą osiągnąć optymalne zdrowie i dobre samopoczucie. Ważne jest również monitorowanie postępów i ewentualne korygowanie zaproponowanego sposobu w razie potrzeby.

Zalecenia

Po stwierdzeniu nieprawidłowości konieczna jest korekta planu żywienia. Na podstawie uzyskanego wywiadu – rodzaju spożywanej karmy oraz jej ilości, jak również stosowanych smakołyków można wyliczyć obecne spożycie kalorii.

Przykładowo: 15 kg wykastrowany pies zjada 250 g karmy, która zawiera 3600 kcal, pobiera z porcją 900 kcal (schemat 2).

Zapotrzebowanie energetyczne dzienne tego psa wynosi 854 kcal, a więc z samej karmy pobiera dodatkowo za dużo 50 kcal (ok. 5% więcej). Pies powinien dostawać 237 g, dlatego najlepiej odważać karmę na wadze, stosowanie miarek może skutkować podawaniem większej ilości energii.

Dodatkowo opiekun podaje, 2 (2 x 10 g) smakołyki typu light (3000 kcal/kg m.c.), 20 g nagród treningowe (4200 kcal). Smakołyki dostarczają 60 kcal, a nagrody treningowe: 84 kcal. Pies dostaje również przysmak do czyszczenia zębów. One również są źródłem kalorii. Przysmak dedykowany dla małych psów waży średnio 50 g i zawiera ok. 3200-3300 kcal, zatem podawany jeden każdego dnia dostarcza ok. 160 kcal. Sporadycznie 3-4 razy w tygodniu pies otrzymuje ludzkie jedzenie, np.: parówkę, plasterek szynki, pasztetu lub kawałek mięsa. Każdy z tych produktów spożywczych jest źródłem energii, przykładowo: parówka ok. 40 g dostarcza 114 kcal, kawałek wołowiny ok. 100 g – 230 kcal, plasterek pasztetu ok. 20 g – 77 kcal, plasterek szynki ok. 20 g – 51 kcal (16).