Dieta w przewlekłej niewydolności nerek u kotów

fot. istockphoto.com

Patofizjologia, objawy i kluczowe elementy diagnostyki

Chronic renal failure (CRF) – przewlekła niewydolność nerek jest chorobą nieuleczalną, która dotyka ok. 30-40% kotów powyżej 10. roku życia (2, 24). Jest również najczęstszą przyczyną śmierci u kotów powyżej 5. roku życia, a u kotów ze średnią wieku ok. 15 lat stanowi przyczynę ponad 13% upadków (20, 26). Patofizjologia choroby opiera się na postępującej utracie nefronów, co prowadzi do zatrzymywania produktów odpadowych przemiany materii (zwłaszcza azotu). W konsekwencji następuje zaburzenie gospodarki i równowagi płynów ustrojowych oraz elektrolitów, a nawet dochodzi do ograniczenia produkcji hormonów nerek (np. erytropoetyna, kalcytriol). Na zaawansowanym etapie upośledzona czynność nerek prowadzi do mocznicy z anoreksją, charakteryzującej się postępującą utratą masy ciała oraz objawami żołądkowo-jelitowymi. Czynnikiem nasilającym objawy mocznicy i/lub postęp choroby jest nadmierne spożycie: białka, fosforu, sodu i składników odżywczych zakwaszających.

Przewlekła niewydolność nerek to bardzo trudna choroba, ponieważ w żaden sposób nie można jej zapobiec, a postępowanie dietetyczne w jej zaawansowanych przypadkach (III i IV stopień wg IRIS) jest nieco wbrew żywieniowej naturze tego bezwzględnego mięsożercy. Niemniej jednak wszelkie doniesienia naukowe, które podają, że jeżeli przy wsparciu terapii CRF była stosowana adekwatna do potrzeb dieta, to krzywa przeżycia pacjentów była wyższa niż przy braku jej podawania (2, 4). Należy jednocześnie wyraźnie podkreślić, że dietoterapia ma na celu jedynie spowolnienie progresji choroby i poprawę komfortu życia zwierzęcia (10).

Niestety postępująca choroba, odwodnienie, wzrost azotowych metabolitów we krwi negatywnie wpływają na apetyt (26). Trudno konkretnie powiedzieć, który ze wskazanych czynników oddziałuje najsilniej. Jeżeli jednak właściwa płynoterapia i odpowiednie leki ograniczające wymioty/nudności nie poprawiają łaknienia,...