Zaburzenia okresu poporodowego u suk. Diagnostyka różnicowa i metody leczenia

Zaburzenia zachowań matczynych

Odpowiednie zachowanie samicy po porodzie ma kluczowe znaczenie dla przeżywalności szczeniąt. Choć zachowania matczyne mają charakter instynktowny, to niestety bardzo często notuje się negatywny wpływ leków znieczulających, bólu, stresu oraz nadmiernej ingerencji człowieka. Związek z młodymi powstaje w czasie porodu i jest wyzwalany za pośrednictwem feromonów.

Samica bezpośrednio po urodzeniu szczenięcia powinna rozpocząć pielęgnację noworodków, ułatwiać im pobieranie pokarmu oraz wykazywać potrzebę ochrony swojego miotu. Samice nerwowe i niedoświadczone często wykazują zaburzenia zachowań matczynych w pierwszych godzinach po porodzie.

W takim przypadku szczególnie ważne jest, by poród odbywał się w spokojnym, znanym suce otoczeniu, przy minimalnej ingerencji człowieka, z jednoczesnym zachowaniem odpowiedniego nadzoru. U suk bardzo nerwowych można zastosować minimalne efektywne dawki środków uspokajających z grupy antagonistów dopaminy (np. acepromazyna w dawce 0,01-0,02 mg/kg m.c.), które zahamują nerwowe zachowanie suki oraz wpłyną stymulująco na produkcje mleka (5).