Paulina Bindas – właśnie spełniam swoje największe marzenie! #vetstudent

Jesteśmy na progu kolejnego roku akademickiego. Jakie uczucia towarzyszą dziś studentom, którym edukację zaburzyła pandemia? Czy masz wrażenie, że coś Wam, Tobie umknęło?

Paulina Bindas: Gdy pandemia się rozpoczęła zdecydowanie bardziej odczuwałam, że coś tracimy – na początku wszystkim trudno było się odnaleźć w nowej rzeczywistości, byliśmy przytłoczeni z jednej strony sytuacją na świecie i zamętem jaki wtedy panował, z drugiej nagłą utratą bezpośredniego kontaktu z nauczycielami, koleżankami i kolegami. Chociaż uczelnia starała się na miarę ówczesnych możliwości organizować nam zajęcia, w tym także te praktyczne to jednak czuję, że zdecydowanie więcej bym się wtedy nauczyła, gdyby nie pandemia.

Od października jednak sytuacja się znaczenie poprawiła – uczelnia była już przygotowana do takiego trybu pracy, a może po prostu my także przyzwyczailiśmy się do nowej sytuacji. W pierwszej połowie semestru odbywały się zdalnie zajęcia teoretyczne, a w drugiej już stacjonarnie część praktyczna. Mam wrażenie, że na tych zajęciach praktycznych nawet zyskaliśmy – odbywały się one w mniejszych grupach, więc mogliśmy się na nich więcej nauczyć. Tak naprawdę najbardziej na pandemii ucierpiało chyba nasze życie towarzyskie 😉

Z zaangażowaniem przewodzisz Kołu Naukowemu Medyków Weterynaryjnych. Czego, jako osobę, nauczyło Cię pełnienie tej funkcji i jakie szanse do rozwoju osobistego przed Tobą otworzyło?

Paulina Bindas: Bycie przewodniczącą Koła Naukowego to zdecydowanie jedno z ciekawszych wyzwań, jakich podjęłam się w czasie studiów! Na pewno nauczyło mnie dobrej organizacji – tak jak wcześniej wspomniałam już same studia są wymagające, a to jest jednak dodatkowy obowiązek, któremu trzeba poświęcić czas. Poprawiłam też swoje umiejętności pracy w zespole – w naszym kole działa kilkanaście sekcji, każda ma swojego przewodniczącego, mamy też kilkoosobową grupę zajmującą się organizacją konferencji i wykładów, więc aby Koło działało sprawnie wszyscy musimy działać wspólnie, a to nie zawsze jest łatwe. Poza tym nabyłam dużo więcej śmiałości w rozmowach z kadrą akademicką i innymi pracownikami uczelni. Zainteresowałam się bardziej możliwością pracy na uczelni, zaczęłam też myśleć o kontynuowaniu nauki na studiach doktorskich.

Myślę jednak, że najważniejsza rzecz, jakiej się przez ten rok nauczyłam to, że na sukces składają się dwie rzeczy – po pierwsze odwaga w podejmowaniu nowych rzeczy – trzeba po prostu próbować, nawet jeśli zorganizowanie czegoś wydaje się niemożliwe. A po drugie – świetni ludzie, którzy będą pracować z tobą. Na szczęście moje koleżanki oraz koledzy z Koła to wspaniałe osoby, i to głównie oni stoją za sukcesem projektów, jakie realizowaliśmy przez ten rok.

Jakie najciekawsze projekty udało Ci się zrealizować w ramach działań KNMW?

Paulina Bindas: Naszym największym sukcesem tego roku jest zorganizowanie 6. Międzynarodowej Konferencji Naukowej Studentów Weterynarii. Wzięło w niej udział prawie 200 osób z całego świata, mieliśmy uczestników m.in. z Litwy, Czech, Słowacji, Włoch, Rumunii, Holandii, Izraela czy USA. Podczas Konferencji studenci mieli okazję zaprezentować wyniki własnych badań, a także wysłuchać 10 wykładów wygłoszonych przez zaproszonych prelegentów.

Staraliśmy się aby Konferencja miała charakter interdyscyplinarny, zaprosiliśmy więc specjalistów z różnych dziedzin weterynarii – zarówno z medycyny małych zwierząt jak i zwierząt egzotycznych czy gospodarskich, koni, a także nauk przedklinicznych. Udało nam się nawet zaprosić kilka wybitnych autorytetów z zagranicy.

Poza Konferencją staramy się także stwarzać studentom możliwość do nauki rozwoju, mimo czasów pandemii. Wykorzystując dostęp do platform takich jak MsTeams co miesiąc organizujemy kilka wykładów, które w ramach współpracy z Kołem przygotowują dla nas zarówno lekarze pracujący na naszej uczelni jak i inni specjaliści. Tutaj również staramy się, aby tematy były zróżnicowane, tak aby każdy zainteresowany mógł znaleźć coś dla siebie. Przy okazji jednego z wykładów, wygłoszonego przez lek. wet. Marię Zaczek udało nam się także zorganizować akcję charytatywną, w ramach której studenci wsparli Fundację Rasowy Kundel.

Myślę, że był to bardzo dobry i aktywny rok dla naszego Koła, udało nam się zorganizować wiele projektów, mimo że pandemia próbowała pokrzyżować nasze plany. Razem z przewodniczącą Sekcji Kardiologicznej KNMW zawitałyśmy nawet w radiu, gdzie opowiadałyśmy o działalności sekcji i podstawach kardiologii małych zwierząt.