Sposoby zapewnienia dobrostanu kota w klinice weterynaryjnej, hotelu i schronisku dla zwierząt
Wolność wyrażania naturalnych zachowań
Koty są zwierzętami drapieżnymi, które największą satysfakcję czerpią z udanego polowania. Koty przetrzymywane w zamknięciu nie mają takiego źródła satysfakcji. Ich życie polega głównie na leżeniu, spaniu i jedzeniu. Dlatego zaleca się tzw. wzbogacenie środowiska poprzez wprowadzenie karmienia kotów z zabawek, z których mogłyby one wydobyć pokarm, co byłoby namiastką polowania. Najlepsze są zabawki wykonane samodzielnie, dostosowane do możliwość manualnych poszczególnych kotów.
Można do tego celu wykorzystać rolki po papierze toaletowym i inne powszechnie dostępne materiały. Poziom trudności trzeba odpowiednio dostosowany do każdego kota, aby mógł on osiągnąć sukces w postaci wydobytej karmy. Bardzo ważna jest także zabawa z kotem. Mówi się, że zabawa jest najlepszą terapią dla kota. Aby tak było, zabawa powinna realizować poniższe założenia. Zabawka powinna naśladować ruchy ofiary, czyli pojawiać się i znikać w kryjówce.
Najlepiej, aby zabawa realizowała pełną sekwencję łowiecką, która składa się z poniższych elementów:
- tropienia,
- wypatrywania,
- podchodzenia,
- pogoni,
- chwytania ofiary,
- zabicia,
- zjedzenia.
Aby to osiągnąć, w czasie zabawy z kotem powinno się zadbać o to, żeby kot złapał zabawkę, a następnie po sesji zabawy dostał coś do jedzenia. Taki sposób postępowania zamyka sekwencję łowiecką i sprawia, że kot się uspokaja po zabawie, a sukces polegający na złapaniu zdobyczy i jej zjedzeniu wpływa korzystnie na jego nastrój. Brak sukcesów powoduje u kota frustrację, która z kolei wpływa negatywnie na jego nastrój.
Innym bardzo istotnym zachowaniem sekwencyjnym kota jest wydalanie odchodów. Sekwencja wydalania składa się z następujących czynności:
- wyboru miejsca,
- wąchania podłoża,
- wykopania dołka,
- przykucnięcia z prostym lub lekko wygiętym grzbietem z ogonem ułożonym prawie poziomo do podłoża,
- oddania moczu, kału,
- odwrócenia się, zakopywania, wąchania,
- oddalenia się.
Zarówno wielkość kuwety, jak i rodzaj podłoża wpływają na jakość realizacji powyższego zachowania. Prawidłowa kuweta powinna mieć długość nie mniejszą niż podwójna długość kota od nosa do nasady ogona, a szerokość – nie mniejszą niż pojedyncza długość kota. Najlepsze jest takie podłoże, które umożliwia wykopanie dołka i zakopanie odchodów. Dlatego zalecane są bezzapachowe żwirki jak najdrobniejsze, przypominające fakturą piasek. Żwirek silikonowy lub w postaci drewnianych granulatów, kuweta wyłożona gazetą czy żwirki perfumowane uniemożliwiają kotu realizację sekwencji wydalania i nie powinny być stosowane.
Mając pod opieką kota, czy to w lecznicy weterynaryjnej, czy w hotelu lub schronisku, należy stworzyć mu takie warunki bytowe, które umożliwią mu realizację wszystkich pięciu wolności, a poprzez to wpłyną korzystnie na stan fizyczny i psychiczny kota oraz na jego naturalne zachowania. Bardzo pomocne w zapewnieniu komfortowych warunków podopiecznym byłoby przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z jego właścicielem. Dotyczącego stosowanej karmy, kocich rytuałów, jego ulubionych zabaw i w miarę możliwości dostosowanie postępowania indywidualnie do każdego kota.
Należy pamiętać, że poziom dobrostanu zwierząt powierzonych pod opiekę jest wyznacznikiem świadczonych usług, a umiejętność jego oceny jest coraz bardziej powszechna wśród klientów. Dlatego warto zwracać uwagę na zagadnienia związane z dobrostanem.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2641 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Posocznica cieląt wywołana przez E. coli. Kolisepticemia
Zapobieganie W przypadku zachorowań na kolisepticemię należy brać pod uwagę przede wszystkim dwa czynniki: niski poziom immunoglobulin w surowicy krwi oraz system odchowu cieląt sprzyjający zakażeniom patogennymi szczepami E. coli (14, 17, 18). Wiele czynników ma wpływ na transfer immunoglobulin siarowych. Jednak najważniejszą rolę odgrywają czas, w jakim zostanie podana siara po urodzeniu, oraz ilość […]
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Kiedy warto zlecić rozmaz krwi u koni?
Aktywacja leukocytów wskazuje na pobudzenie układu immunologicznego, częste na tle stanów zapalnych, infekcji czy chorób odkleszczowych. Oczywiście u części pacjentów identyfikacja stanu zapalnego ma miejsce na podstawie badania klinicznego, morfologii krwi czy oznaczenia stężenia białek ostrej fazy. Ocena mikroskopowa leukocytów może jednak być niezastąpiona w przypadkach mniej oczywistych, jak np. neutropenia. Wykazanie przesunięcia w lewo […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]