Przydatność badań laboratoryjnych w diagnostyce chorób serca u psów i kotów

Przydatność badań laboratoryjnych w diagnostyce chorób serca u psów i kotów

Badanie kardiologiczne dostarcza informacji nt. istniejącej choroby serca. Należy jednak pamiętać, że świetnie przeprowadzony wywiad, badanie kliniczne, a nawet badania dodatkowe, takie jak EKG, RTG, ECHO, pozwalają – aż, ale i tylko – na ocenę stanu obecnego zwierzęcia w momencie badania (status presens). Można więc z całą pewnością stwierdzić, że pacjent ma przerost ścian serca, ale nie wiadomo, dlaczego on nastąpił. Można stwierdzić, że doszło do poszerzenia jam serca i spadku kurczliwości, ale nie wiadomo, co spowodowało rozstrzeń serca. Określenie przyczyny obserwowanych zaburzeń jest najbardziej fascynującą, ale czasem również najbardziej frustrującą częścią pracy lekarzy medycyny weterynaryjnej. W wielu przypadkach nieocenioną pomocą mogą być badania dodatkowe, w tym laboratoryjne. W artykule opisano kilka przypadków klinicznych zwierząt z udokumentowanymi patologiami serca, które udało się prawidłowo rozpoznać dzięki rozszerzeniu diagnostyki o badania dodatkowe, niedotyczące układu krążenia.

Przerost mięśnia komory lewej – „pseudo-HCM”

Przypadek 1

Do konsultacji kardiologicznej skierowano kocura perskiego w wieku 4 lat, z powodu szmeru skurczowego, głośniejszego po stronie lewej (ryc. 1a). Kot nie prezentował żadnych objawów klinicznych. Badanie echokardiograficzne wykazało pogrubienie ścian komory lewej (ryc. 1b), niewielkie powiększenie lewego przedsionka (ryc. 1c) i prawidłową drogę odpływu z komory lewej (ryc. 1d).

Wykonano badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej, nie wykazało ono nieprawidłowości, poza stanem zapalnym pęcherza moczowego (ryc. 2a-b).

Zlecono wykonanie badań w celu wykluczenia/potwierdzenia obecności stanu zapalnego dróg moczowych i/lub w kierunku nadczynności tarczycy.

Wyniki badania morfologicznego krwi mieściły się w granicach normy, jakkolwiek należy podkreślić, że liczba leukocytów była w górnej granicy normy. Stwierdzono podwyższone stężenie T4 = 4,21 µg/dl (zakres normy: 1-2,5 µg/dl). Nieprawidłowy był rów...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną prenumeratą.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2626 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.