Pierwsza pomoc w nagłych sytuacjach. Hipotermia i odmrożenia - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Pierwsza pomoc w nagłych sytuacjach. Hipotermia i odmrożenia

W nagłych sytuacjach bardzo istotne znaczenie ma wielkość zespołu medycznego. Im więcej osób, tym większe szanse na powodzenie akcji. Zwłaszcza gdy zespół jest przygotowany do kryzysowych sytuacji. Dobrze sprawdza się wspólne wcześniejsze ćwiczenie schematu działań oraz podział obowiązków; w sytuacji, gdy każdy zna swoje obowiązki, pomoc jest udzielana sprawniej. Bardzo dobrym rozwiązaniem jest przygotowanie tzw. crash-car – wózka, stolika, skrzynki, miejsca, w którym będą zgromadzone akcesoria potrzebne do przeprowadzenia sprawnej akcji pierwszej pomocy. Wtedy nie ma konieczności marnowania czasu na zbieranie potrzebnych przedmiotów, leków, monitorów. Wszystko zgromadzone w jednym miejscu pozwala na oszczędność czasu, która działa na korzyść pacjenta.

Wyposażenie:

  • rurki intubacyjne,
  • lignokaina lub żele do intubacji,
  • wenflony, plastry, środki do odkażania, staza,
  • wzierniki, zgłębniki, sondy,
  • nożyczki, kleszczyki,
  • stetoskop,
  • worek ambu,
  • środki opatrunkowe,
  • igły, strzykawki, gazy, wata, bandaże,
  • płyny infuzyjne, wężyki do podawania płynów,
  • leki stosowane w intensywnej terapii,
  • kardiomonitor, pulsoksymetr, defibrylator,
  • folia termiczna, koce.

W momencie, gdy ocena pacjenta wskazuje na brak funkcji życiowych, powinniśmy przystąpić do reanimacji i resuscytacji. Pokrótce reanimacja polega na działaniach prowadzących do przywrócenia krążenia, oddechu, zaś resuscytacja polega na utrzymaniu przepływu krwi przez mózg i serce. Rozpoczynamy działania według planu ABC:

  • A – airways,
  • B – breathing,
  • C – circulation.

Układamy zwierzę na prawym boku lub na mostku, odchylamy głowę ku tyłowi, otwierając jamę ustną, wyciągamy język oraz oglądamy wnętrze jamy ustnej w celu sprawdzenia drożności dróg oddechowych. Jeżeli zwierzę nie oddycha i nie ma wyczuwalnego tętna, to działania rozpoczynamy od objęcia dłońmi kufy i wdmuchujemy powietrze przez nos, następnie przystępujemy do ucisków klatki piersiowej. W przypadku dużych zwierząt układamy ręce tuż za łokciem, natomiast małe zwierzęta oraz koty możemy uciskać, obejmując klatkę piersiową dłonią.

Znajdź swoją kategorię

2641 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.