Tasiemczyce u kotów – czy wiemy, jak radzić sobie z tym problemem?

Objawy tasiemczyc u kotów

Tasiemce żywią się składnikami odżywczymi z jelita cienkiego, pozbawiając ich jednocześnie gospodarza, przez co koty, a zwłaszcza kocięta, mogą gorzej się rozwijać. Ponadto pasożyty powodują stan zapalny jelita cienkiego, co przyczynia się do zaburzenia wchłaniania pokarmu. Stan okrywy włosowej pogarsza się, a toksyczne produkty metabolizmu tasiemca zatruwają organizm, powodując złe samopoczucie i reakcje alergiczne.

U kotów przebieg inwazji jest najczęściej bezobjawowy. Niekiedy mogą wystąpić:

spadek kondycji, świąd okolicy odbytu, bolesność powłok brzusznych, biegunka, a w okolicy odbytu i w kale można stwierdzić makroskopowo segmenty tasiemców.

W przypadku nasilonej inwazji u chorych zwierząt mogą wystąpić zaburzenia neurologiczne (napady padaczkowe).

Rozpoznawanie tasiemczyc u kotów

Przyżyciowe rozpoznawanie tasiemczyc jest trudne. Niekiedy można stwierdzić makroskopowo w kale chorych kotów lub w okolicy odbytu obecność ruchliwych, białych lub wyschniętych szarobiaławych członów tasiemców wskazujących na inwazję Taenia lub Dipilidium (ryc. 3). Wykazanie jaj tasiemców w kale metodą flotacji jest trudne z powodu ich niewielkiej koncentracji. Jaja Taenia i Echinococcus są podobne pod względem wielkości i morfologicznie nie do odróżnienia (ryc. 4).

Podczas badania sekcyjnego, po otwarciu jelita cienkiego, w jego świetle można stwierdzić obecność białawych tasiemców. Należy pamiętać, że badanie sekcyjne należy przeprowadzić szybko po śmierci kota, gdyż tasiemce szybko ulegają lizie (3, 5, 13).