Zwichnięcie gruczołu trzeciej powieki

Technika kieszonki spojówkowej

Technika kieszonki spojówkowej (pocket technique) (ryc. 10) jest procedurą występującą w licznych modyfikacjach zalecaną szczególnie dla starszych psów i dla przewlekłych przypadków zwichnięć gruczołu trzeciej powieki (11), choć przez wielu operatorów stosowana jest we wszystkich przypadkach. W ocenie autora jest to najlepsza i dająca najmniejsze ryzyko niepowodzeń procedura operacyjna w tym przypadku.

W technice tej brzeg trzeciej powieki jest stabilizowany za pomocą kleszczyków mosquito. Po wyeksponowaniu dogałkowej powierzchni trzeciej powieki wykonuje się przy użyciu noża chirurgicznego (np. Beaver 6400) dwa półksiężycowate cięcia (120-140 stopni), długości 7-10 mm (w zależności od wielkości trzeciej powieki). Pierwsze z nich prowadzi się nad gruczołem i ok. 2-3 mm od brzegu trzeciej powieki, zaś drugie – około 2-4 mm od dolnej krawędzi gruczołu, mniej więcej w połowie odległości między dnem worka spojówkowego i gałką oczną a końcem obszaru folikularnego spojówki trzeciej powieki.

Końce cięć nie powinny się kontaktować. Po delikatnym oddzieleniu warstwy podspojówkowej w granicach obu ran, przy użyciu nożyczek Stevena, oba brzegi rany zszywane są ciągłym szwem Cushinga, przy użyciu nici wchłanialnej, polifilamentowej o rozmiarach od 4-0 do 5-0. Ważnym zastrzeżeniem jest to, by oba węzełki ciągłego szwu znajdowały się po stronie zewnętrznej trzeciej powieki oraz by końce obu ran nie były zbliżane ze sobą. Niepełne zeszycie rany zapobiegać ma tworzeniu się torbieli z wydzieliną gruczołową (11).

Podsumowanie

Istnieje wiele sposobów na skuteczne rozwiązanie problemu „wiśniowego oka” poprzez stabilizację zwichniętego i przemieszczonego gruczołu trzeciej powieki. Większość z nich daje bardzo dobre rokowania na całkowitą i trwałą poprawę przy jednoczesnym prawidłowym efekcie plastycznym i zachowaniu funkcjonalności aparatu łzowego. W świetle aktualnej wiedzy okulistycznej nie ma żadnego racjonalnego uzasadnienia dla operacji usunięcia gruczołu trzeciej powieki jako techniki „z wyboru” w podobnych przypadkach.