Najczęstsze powikłania po sterylizacji

Wielu właścicieli, rozważając przeprowadzenie sterylizacji u swoich suk, wyraża pewne obawy dotyczące powikłań po przeprowadzonym zabiegu. Jednakże owariohisterektomia jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów i jednocześnie jednym z najmniej obciążonych powikłaniami (15).

Należy jednak pamiętać, że każdy zabieg niesie ze sobą ryzyko wystąpienia powikłań, zarówno tych związanych z samym przebiegiem operacji oraz okresu rekonwalescencji, jak i komplikacjami będącymi efektem usunięcia gonad.

Zabieg gonadektomii to procedura, która może być przeprowadzana w celach profilaktycznych, takich jak zapobieganie ropomaciczu czy guzom listwy mlecznej, lub ze wskazań medycznych, do których należą: występowanie rozrostu i zwyrodnienia błony śluzowej macicy, ropomacicza, wodomacicza, guzów w obrębie układu rozrodczego, mumifikacji bądź maceracji płodów, skrętu macicy lub jej rozerwania czy nawracającej laktomanii (8, 25). Autorzy sugerują, że długość życia suk poddanych gonadektomii wzrasta o 26,3%, a ryzyko wystąpienia guzów listwy mlecznej w przypadku sterylizacji przed pierwszą cieczką spada z 23-63% do 0,5% (12). Przeprowadzenie zabiegu owariohisterektomii jest również jedną z nieodwracalnych metod antykoncepcyjnych, co jest często wykorzystywane u suk, u których nie planuje się w przyszłości miotów, a także w celu ograniczania populacji bezpańskich zwierząt. Zabieg sterylizacji może być również wykonany w ramach leczenia pomocniczego stabilizującego stan pacjenta, u którego występują choroby układowe, takie jak cukrzyca czy padaczka (23).

Aby jak najbardziej zminimalizować ryzyko wystąpienia powikłań związanych z zabiegiem operacyjnym, przed rozpoczęciem operacji należy wykonać niezbędne badania krwi, a zwierzę przegłodzić. Zalecany czas głodówki przedzabiegowej wynosi obecnie 6-12 godzin (23). Większości powikłań występujących po zabiegu owariohisterektomii można uniknąć, stosując prawidłową technikę operacyjną, tj. delikatne obchodzenie się z tkankami, zastosowanie zasad aseptyki i antyseptyki oraz odpowiedniej kontroli krwawienia (20). Opieka pooperacyjna odgrywa również ważną rolę w zapobieganiu niektórym powikłaniom. W zależności od stanu zwierzęcia rozważyć należy płynoterapię oraz podaż antybiotyków. Nie należy zapominać o ochronie rany pooperacyjnej poprzez stosowanie opatrunków i fartuszków, które pozwalają uniknąć samookaleczenia okolicy rany chirurgicznej (8).