Idiopatyczne zapalenie pęcherza u kotów – FIC

Czynniki środowiskowe i dieta

Wiadomo, że istnieją określone czynniki środowiskowe, żywieniowe i osobnicze, które predysponują do wystąpienia FIC. Typowy kot dotknięty tą chorobą to kastrat w młodym lub średnim wieku, korzystający z kuwety, który przebywa wyłącznie w domu, często razem z innymi kotami, a z wywiadu wiadomo, że kot jest mało aktywny, nerwowy i źle znosi sytuacje stresowe.

Dieta kotów z FIC zwykle składa się z suchej karmy, co sprawia, że większa część wypijanej wody jest zużywana do produkcji mas kałowych, a mocz staje się bardzo zagęszczony, w związku z tym zawiera wysokie stężenie substancji drażniących błonę śluzową pęcherza. Uważa się również, że koty ras długowłosych są bardziej narażone na FIC (2).

Czynniki zakaźne

Idiopatyczne zapalenie pęcherza należy do zapaleń aseptycznych. Stwierdzenie obecności bakterii w moczu może wynikać z nieprawidłowego pobierania próbki (metody inne niż nakłucie pęcherza) albo być wynikiem wtórnego zakażenia pęcherza. O tym, czy wirusy mogą powodować FIC u kotów, naukowcy dyskutują od wielu lat.

Istnieją badania, które wykazały, że z moczu chorych kotów można wyizolować dwa niespotykane wcześniej tak zwane „moczowe” serotypy kaliciwirusa: FCV-U1 i FCV-U2. Wykazano również obecność kaliciwirusów w moczu po doświadczalnym zakażeniu kotów SPF (Specific-Patogen-Free) wariantem oddechowym oraz moczowym kaliciwirusa, przy czym ten ostatni powodował bardziej nasilone zmiany w błonie śluzowej pęcherza moczowego. Badania nad wpływem wirusów na rozwój FIC cały czas trwają (3).

Zmiany w błonie śluzowej pęcherza moczowego

Szczelność ściany pęcherza moczowego warunkowana jest przez ścisłe przyleganie do siebie komórek nabłonka przejściowego oraz warstwę glikozaminoglikanów (GAG) na jego powierzchni. Bariera urotelialna chroni głębokie warstwy ściany pęcherza, reguluje przepływ wody, jonów i innych substancji oraz zapobiega przyleganiu mikroorganizmów i kryształów wytrąconych z moczu.

U pacjentów z ...