Ćwiczenia aktywne wykorzystywane w treningu i rehabilitacji psa sportowego
Ćwiczenia kształtujące równowagę i świadomość ciała
Propriocepcja (czucie głębokie, zmysł kinestetyczny) jest to zmysł orientacji ułożenia części własnego ciała w przestrzeni. Receptory tego zmysłu (proprioreceptory) są ulokowane w uchu wewnętrznym, mięśniach i ścięgnach, torebkach stawowych i więzadłach. Dostarczają informacji o tonusie mięśniowym. Dzięki temu zmysłowi pies zna położenie swojego ciała w przestrzeni bez kontroli wzroku.
Włókna nerwowe odpowiedzialne za przewodzenie czucia głębokiego, tak jak wszystkie inne rodzaje włókien nerwowych, podlegają wytrenowaniu. Dobrze rozwinięta propriocepcja umożliwia planowanie i prowadzenie ruchu, regulację napięcia mięśniowego i koordynację pracy mięśni, a także zmniejsza ryzyko kontuzji.
Przykłady ćwiczeń kształtujących propriocepcję
Cavaletti
Chodzenie ponad poprzeczkami, bez kontroli wzrokowej, zmusza psa do świadomego stawiania kroków w odpowiedniej odległości. Ćwiczenie początkowo wykonuje się przy równym odstępie między poprzeczkami. Z czasem ustawia się różne dystanse, poprzeczki pod różnym kątem. Może być również wykonywane na niestabilnym, miękkim podłożu. Ćwiczenie musi być wykonywane powoli, co zwiększa precyzję ruchów.
Ćwiczenia wykorzystujące niestabilne podłoże
Ćwiczenia równoważne mogą być wykonywane przy użyciu różnego rodzaju akcesoriów rehabilitacyjnych, których zadaniem jest wprowadzenie elementu niestabilności podłoża, co generuje znaczną liczbę impulsów proprioceptywnych. Do najczęściej wykorzystywanych sprzętów zalicza się: poduszki sensomotoryczne, równoważnie, trampoliny, piłki i wałki rehabilitacyjne (ryc. 9).
Ćwiczenia zwiększające gibkość
Gibkość jest definiowana jako duża amplituda ruchu we wszystkich stawach ciała. Duża amplituda umożliwia prowadzenie bardziej ergonomicznych ruchów, ma również pozytywny wpływ na siłę mięśniową. Gibkość kształtuje się poprzez odpowiednie przygotowanie ciała psa do wysiłku fizycznego w procesie rozgrzewki oraz poprzez procedurę cool down stosowaną po wysiłku fizycznym. Ćwiczenia zwiększające gibkość zostały opisane w artykule Postępowanie przed zawodami sportowymi oraz po nich, czyli jak odpowiednio przygotować do startu i wyciszyć po starcie psiego sportowca, który ukazał się w numerze 3/2014 „VetPersonelu”.
Ćwiczenia specyficzne dla danej dyscypliny sportu
Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że kształtowanie i doskonalenie umiejętności specyficznych dla uprawianej dyscypliny sportu stanowi bardzo istotny element kompleksowego treningu. Ćwiczenia z tej grupy właściciel będzie znał i potrafił przeprowadzić lepiej niż zoofizjoterapeuta. Niemniej jednak należy uświadamiać i przypominać opiekunom psów sportowych, że odpowiednio zaplanowany i przeprowadzony trening stanowi kluczowy element w przygotowaniu formy do zawodów. Ma to również niebagatelne znaczenie u psów powracających do treningu sportowego po przebytej kontuzji.
mgr Małgorzata Kizerwetter
zoofizjoterapeuta
Psychodnia – Ośrodek Rehabilitacji Zwierząt w Warszawie
przewodnicząca Polskiego Związku Zoofizjoterapeutów
dyrektor Studium Fizjoterapii Zwierząt
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2630 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Trzeszczka kopytowa – czego można się o niej dowiedzieć z obrazu rezonansu magnetycznego?
Piśmiennictwo Dyson S., Murray R., Schramme M.: Lameness associated with foot pain: results of 199 horses (January 2001 – December 2003) and response to treatment. „Equine Vet J”, 2005, 37, 113-121 Murray R., Schramme M., Dyson S., Branch M., Blunden A.: MRI characteristics of the foot in horses with palmar foot pain and control horses. […]
Ostertagioza bydła – nowe aspekty epizootiologiczne
Piśmiennictwo Armour J., Jennings F.W., Murray M., Selman I.: Bovine ostertagiasis – clinical aspects, pathogenesis, epidemiology and control. [W:] Urquhart G.M., Armour J.: Helminth Diseases of Cattle, Sheep and Horses in Europe. Wyd. Robert MacLehose Ltd, Veterinary School, University of Glasgow, 1973, 11-22. Charlier J., Duchateau L., Claerebout E., Vercruysse J.: Assessment of the repeatability […]
Przypadek zapalenia mózgu i mięśnia sercowego u prosiąt ssących
Dyskusja Do wybuchu EMC doszło na obszarze północnych Włoch, gdzie choroba po raz pierwszy została stwierdzona w 1986 roku. Przez 10 lat nie obserwowano jednak nowych przypadków choroby. W latach 1997-1999 wystąpiło tam 35 ognisk EMC. W latach 2000-2011 corocznie stwierdzano po kilka przypadków choroby. Od października 2006 do lutego 2007 roku doszło do wystąpienia […]
Przyczynowo w ochwacie, czyli nowe narzędzia farmakologiczne w walce z hiperinsulinemią
Autorzy publikacji dotyczącej stosowania kanagliflozyny monitorowali 20 koni przez okres dwóch lat prowadzenia terapii inhibitorami SGLT2 w przebiegu opornej na leczenie hiperinsulinemii. Tylko u jednego z nich, 23-letniego wałacha, pomiędzy 6. a 10. tygodniem od rozpoczęcia terapii zanotowano znaczną utratę masy ciała, następnie objawy morzyskowe i hiperlipemię, przy utrzymanym prawidłowym poziomie aktywności, zainteresowania otoczeniem i […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]