Czynniki warunkujące powstawanie i rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych psów
Kategorie zakażeń
Zakażenia możemy zaklasyfikować do jednej z czterech kategorii, w zależności od której konieczne jest podjęcie odpowiednich środków ostrożności:
- Zakażenia kategorii I mają niewielką możliwość szerzenia się pomiędzy osobnikami (np. układowe grzybice). W ich przypadku rutynowe mycie klatek, dezynfekcja sprzętu i rąk są wystarczającymi czynnikami ograniczającymi ich rozprzestrzenianie.
- W zakażeniach kategorii II ryzyko przeniesienia choroby jest większe niż w kategorii I. Mogą się one rozwinąć w następstwie bliskiego kontaktu z chorym osobnikiem lub szerzą się za pośrednictwem wektorów. W celu zapobiegania tym infekcjom konieczna jest odpowiednia dezynfekcja sprzętu i klatek zwierząt, połączona z podjęciem odpowiednich środków mających na celu zwalczanie ektopasożytów.
- Zakażenia kategorii III szerzą się w następstwie bliskiego lub bezpośredniego kontaktu z zakażonymi osobnikami lub ich wydalinami. Kluczową rolę w zapobieganiu ich rozprzestrzenianiu się odgrywa przestrzeganie odpowiednich zasad higieny i dezynfekcji pomieszczeń, w których znajdują się osobniki z tego typu infekcjami.
- Przy zakażeniach kategorii IV chore osobniki powinny być odizolowane od innych zwierząt. Tego typu infekcje są związane z wysokim ryzykiem zoonozy, możliwością szybkiego szerzenia się wśród zwierząt lub ich następstwem może być rozwój licznych, ciężkich komplikacji (Greene, 2010).
Zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych
Jak wspomniano powyżej, do tego, aby choroba zakaźna mogła się szerzyć i w efekcie rozwinąć u zwierzęcia, konieczne jest utrzymanie ciągłości łańcucha epizootycznego. Zapobieganie chorobom zakaźnym i ich zwalczanie skupiają się więc na przerwaniu tej ciągłości i wyeliminowaniu którejkolwiek ze składowych łańcucha. Większość patogenów, niezależnie od tego, czy są pochodzenia zewnętrznego, czy wewnętrznego, nie jest w stanie wywołać choroby, o ile nie istnieją ku temu sprzyjające warunki. Największe ryzyko rozwoju choroby zakaźnej występuje u pacjentów z immunosupresją. Zapobieganie zakażeniom polega na dokładnym kontrolowaniu znanych czynników predysponujących do ich wystąpienia. Zwierzęta, zwłaszcza te z grupy podwyższonego ryzyka, powinny być w miarę możliwości jak najmniej eksponowane na potencjalne czynniki zakaźne (poprzez odizolowanie od innych zwierząt, ograniczenie czasu ich przebywania w hotelach, szpitalach, na wystawach itp.).
Postępowanie przy zakażeniach zależy od tego, z jakiego typu infekcjami mamy do czynienia.
Aby skutecznie zabezpieczyć się przed rozwojem i szerzeniem się zakażeń w hodowlach zwierząt, kluczowe jest więc przestrzeganie odpowiednich zasad polegających na:
- niszczeniu rezerwuaru zarazka poprzez regularną dezynfekcję pomieszczeń, w których przebywają zwierzęta, utylizację ich wydalin i wydzielin, zwalczanie wektorów chorób zakaźnych, izolowanie zwierząt chorych, poddawanie kwarantannie osobników nowo wprowadzanych do hodowli,
- minimalizowaniu możliwości transmisji zarazka pomiędzy zwierzętami poprzez: mycie rąk przez osoby zajmujące się zwierzętami, używanie ubrań ochronnych, należytą dezynfekcję sprzętu lekarsko-weterynaryjnego, klatek, misek dla zwierząt itp.,
- dbaniu o jak najlepszą kondycję i zdrowie zwierząt poprzez właściwe ich żywienie i utrzymanie, stosowanie immunoprofilaktyki swoistej, właściwe użytkowanie zwierząt (Bennett i Waterer, 2016; Sevá i in., 2016).
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Diagnostyka laboratoryjna Badania bakteriologiczne Ze względu na znaczenie epizootyczne choroby każde podejrzenie pleuropneumonii winno być poparte badaniem bakteriologicznym. Istotnym momentem w badaniu bakteriologicznym jest stosowanie podłoży selektywnych z dodatkiem DPN lub NAD oraz dysponowanie właściwym materiałem biologicznym do badań. Materiał ten musi być pobrany i przekazany do laboratorium nie później niż 24 godziny po padnięciu […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Diagnostyka laboratoryjna Badania bakteriologiczne Ze względu na znaczenie epizootyczne choroby każde podejrzenie pleuropneumonii winno być poparte badaniem bakteriologicznym. Istotnym momentem w badaniu bakteriologicznym jest stosowanie podłoży selektywnych z dodatkiem DPN lub NAD oraz dysponowanie właściwym materiałem biologicznym do badań. Materiał ten musi być pobrany i przekazany do laboratorium nie później niż 24 godziny po padnięciu […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Rozpoznawanie Zakażenia powodowane przez Mhp są wstępnie diagnozowane na podstawie charakterystycznych objawów klinicznych oraz zmian anatomopatologicznych w postaci nieżytowego zapalenia w przednich odcinkach płatów doczaszkowych i sercowych płuc. Postawienie ostatecznego rozpoznania wymaga jednak wykazania obecności Mhp lub materiału genetycznego tego drobnoustroju w tkance płucnej przy użyciu odpowiednich badań laboratoryjnych. Coraz szerzej w diagnostyce laboratoryjnej zakażeń […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Przed oględzinami jamy ustnej przystępujemy do oczyszczenia jej z pozostających resztek pokarmowych. Wykorzystać tu możemy dostępne na rynku strzykawki o pojemności około 500 ml (ryc. 2) wraz z dostosowaną do tego celu dyszą lub ciśnieniowe zraszacze, które sprawdzają się raczej w przypadku oczyszczania szpar międzyzębowych. Następnie dokładnie obserwujemy tkanki miękkie jamy ustnej, zwracając szczególną uwagę […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]