Tyreoidektomia – nadczynność tarczycy – rozwiązanie chirurgiczne
Budowa i lokalizacja tarczycy
Płaty tarczycy to parzyste narządy o kremowo-cielistym kolorze, leżące w powięzi okołotarczowej w bliskim sąsiedztwie krtani, bocznie i nieco dobrzusznie pomiędzy V a VIII pierścieniem tchawiczym. Generalnie płaty tarczycy nie mają cieśni. Prawidłowe płaty tarczycy kota mają 1-2 cm długości i 4-8 mm szerokości. Nie powodują lokalnych deformacji.
Każdemu gruczołowi towarzyszą gruczoły przytarczyczne. Przytarczyce są owalne, o średnicy około 4 mm, wyróżnia się przytarczycę doczaszkową lub zewnętrzny płat przytarczyczny zlokalizowany w doczaszkowej części gruczołu, bywa luźno związany z torebką lub pozostaje niezwiązany, przylegając do powięzi okołotarczycowej, u kotów zmienności osobnicze w kwestii lokalizacji zewnętrznego gruczołu przytarczycowego bywają zaskakujące, jednak w większości przypadków jest możliwa jego makroskopowa identyfikacja.
Doogonowy gruczoł przytarczyczny jest zwykle zlokalizowany w miąższu tarczycy, w jej doogonowej części i nie jest widoczny makroskopowo.
Ektopowa tkanka tarczycy może występować w dowolnym miejscu na drodze migracji zawiązka tarczycy, komplikuje to znacząco proces diagnostyczny – zmiany dotyczące rozrostu ektopowej tkanki tarczowatej dotyczą około 4% pacjentów (wideo dostępne na vetkompleksowo.pl – USG tarczycy – na nagraniu widać prawidłową niezmienioną tkankę tarczycy o prawidłowej wielkości i echostrukturze oraz rozrost kolateralnego płata).
Główne naczynie zaopatrujące gruczoł tarczycowy to tętnica tarczowa przednia odchodząca od tętnicy wspólnej szyjnej. Za drenaż żylny odpowiadają doczaszkowe i doogonowe żyły tarczowe uchodzące do żyły szyjnej wewnętrznej. Nerw krtaniowy powrotny jako drobna nitkowa struktura przebiegająca w powięzi okołotarczowej, wraz z postępem choroby zmieniony gruczoł przemieszcza się doogonowo, przyśrodkowo i dobrzusznie – przez co dokładna palpacja, szczególnie w okolicach wpustu do klatki piersiowej, może pomóc wychwycić problem jednostronnego lub obustronnego przerostu.
Przygotowanie do zabiegu
Odpowiednie przygotowanie pola operacyjnego obejmuje usunięcie sierści oraz dezynfekcję skóry. Ułożenie pacjenta: pozycja leżąca na grzbiecie z delikatnie odchyloną ku tyłowi szyją – wskazane jest wsunięcie niewielkiego wałka z materiału w celu lepszej wizualizacji dobrzusznej powierzchni szyi – warto postarać się, aby pozycja ta zapewniała możliwie największą stabilność podczas czynności operacyjnych z kończynami piersiowymi odciągniętymi doogonowo.
Nacięcie należy wykonać na dobrzusznej powierzchni szyi w jej linii pośrodkowej od wyczuwalnej palpacyjnie krtani, kończąc je około 2 cm przed rękojeścią mostka – oczywiście niektóre zmiany znajdują się nieco bardziej doogonowo, dlatego w tych przypadkach konieczne jest przedłużenie linii cięcia.
Następnie preparuje się cienkie włókna mięśnia szerokiego szyi.
Po przecięciu jego tkanki należy w linii pośrodkowej odszukać rozcięgna mięśni mostkowo-gnykowych, po retrakcji bocznej wcześniej wspomnianych mięśni lekarz jest w stanie zwizualizować tchawicę oraz zmienioną tkankę gruczołową – najlepiej do tego celu zastosować samoutrzymujące rozwieracze Gelpi.
Zawsze śródoperacyjnie powinno się dokonać oceny obu płatów tarczycy, w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości – zmieniona kolorystyka, widoczne makroskopowo ogniska – powinniśmy rozważyć tyroidektomię obustronną.
Kolejnym krokiem jest ocena, która z tarczyc posiada łatwiej rozpoznawalną makroskopowo przytarczycę – decyzja ta może wpłynąć na zwiększenie szans na zachowanie i nieuszkodzenie jednej z jej tkanek przy usunięciu zmienionych płatów. Przytarczyca najczęściej jest widoczna na powierzchni torebki tarczycy.
Konieczność zachowania co najmniej jednego gruczołu przytarczycznego zapewnia protekcję przed znacznym spadkiem stężenia wapnia we krwi.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Ogólnopolski Dzień Koni
Koń od setek lat zajmował stałe miejsce w polskim krajobrazie, w polskim życiu, i w polskiej symbolice narodowej. Stanowił również symbol bogactwa, bowiem nie każdego było na niego stać. Zwierzęta te przez długi czas były popularnymi zwierzętami pociągowymi, pełniły też funkcje transportowe czy pracowały w gospodarstwach. Rozwój techniki zmienił jednak nieco rolę koni, we współczesnym […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Rozpoznawanie choroby Wywiad W rozpoznawaniu pleuropneumonii duże znaczenie ma wywiad epizootiologiczny. Podejrzenie pleuropneumonii powinno być podjęte w przypadku stwierdzenia szybko rozprzestrzeniających się ostrych zachorowań z objawami ze strony układu oddechowego i nagłych padnięć warchlaków i tuczników o dobrej kondycji z objawami chorobowymi ze strony układu oddechowego i wyraźnego zasinienia skóry. Przy postaci chronicznej podejrzenie tej […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Profilaktyka nieswoista Stosowanie bodźcowych preparatów nieswoistych w sposób wyraźny wzmacnia siły obronne organizmu. Ostatnio wykazano zaskakująco dużą przydatność w stymulacji nieswoistej odporności świń znanego, aczkolwiek nie zawsze docenianego, od dawna wytwarzanego w Polsce produktu; jest nim Biotropina (Biowet Drwalew). Dwukrotne podanie tego biopreparatu prosiętom w okresie okołoodsadzeniowym w stopniu istotnym wzmacniało nieswoistą odpowiedź immunologiczną świń, […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Podczas badania klinicznego w pierwszej kolejności obserwujemy całą głowę, zwracając uwagę na jej poszczególne elementy (małżowiny uszne, oczy, kości czaszki, mięśnie, nozdrza), doszukując się w nich braku symetrii. Może być on powodowany deformacją kości czaszki, ich hipertrofią, chorobami neurologicznymi, zanikiem mięśni, obrzękiem tkanek miękkich. Podczas omacywania należy dokładnie sprawdzić okolicę stawu skroniowo-żuchwowego poprzez ucisk (ryc. […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]