Diagnostyka i leczenie operacyjne dysplazji stawów biodrowych psów w świetle obowiązujących algorytmów - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Diagnostyka i leczenie operacyjne dysplazji stawów biodrowych psów w świetle obowiązujących algorytmów

Przyczyny i patogeneza

CHD jest uważana za jedną z najczęstszych chorób ortopedycznych u psów (1). Została opisana po raz w 1935 roku pierwszy przez Schnelle’a i od tego czasu stanowi wyzwanie z perspektywy leczenia chirurgicznego, jak i zachowawczego. CHD jest uważana za wielogenową i wieloczynnikową chorobę rozwojową. Chore psy rodzą się z prawidłowo ukształtowanym stawem biodrowym, ale osłabienie okolicznych, podtrzymujących tkanek miękkich prowadzi do postępującego podwichnięcia głowy kości udowej i dalszych zmian (2). CHD dotyczy głównie psów dużych i olbrzymich ras (labrador retriever, nowofundland, rottweiler, bernardyn i owczarek niemiecki), ale również i psy ras mniejszych są podatne na tę chorobę. Na przestrzeni lat poglądy na temat etiopatogenezy choroby ewoluowały. Zmianie uległ także paradygmat postępowania diagnostycznego oraz chirurgicznego leczenia schorzenia. Nadmierne rozluźnienie stawu biodrowego prowadzące do podwichnięcia jest istotną przyczyną kulawizny u młodych psów. Rozwój zapalenia i choroby zwyrodnieniowej jest główną przyczyną spłycenia panewki stawu, deformacji głowy kości udowej oraz progresji objawów (3).

Diagnoza i kwalifikacja pacjentów

Protokół diagnostyczny oceny CHD zawsze obejmuje przeprowadzenie testów ortopedycznych, m.in. testów Barlowa, Ortolaniego i Bardensa. Niemniej jednak w dbałości o dobro pacjenta należy zachować ostrożność w ocenie wartości diagnostycznej ww. testów, a jak pokazuje praktyka kliniczna, pojedynczy wynik testu nie może być podstawą do ostatecznego postawienia diagnozy. Badania B. Vidoni i wsp. wykazały, że test Ortolaniego jest bardziej dokładny w porównaniu z testami Barlowa i Bardensa (3).

Natomiast D.A. Puerto w swej pracy wykazał, że pozytywne wyniki testu Ortolaniego korelują z rosnącym indeksem dystrakcji. Na potrzeby tego badania autorzy dokonali kwalifikacji psów do grup badawczych na podstawie zaawansowania objawu (4). Jednakże to samo badanie wykazało, że korelacja między nasi...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2626 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.