Ronienia loch wywołane Toxoplasma gondii

Toksoplazmoza jest występującą na całym świecie zoonozą wywoływaną przez Toxoplasma gondii (T. gondii), pierwotniaka, który może zarażać człowieka i zwierzęta ciepłokrwiste. Żywicielem ostatecznym są kotowate, które jako jedyny gatunek mogą wydalać sporulowane oocysty pasożyta (11). Zwierzęta i ludzie mogą ulec zarażeniu po spożyciu pożywienia lub wody zanieczyszczonej oocystami lub po spożyciu surowego lub niedogotowanego mięsa zawierającego cysty tkankowe (7, 21).

Cysty tkankowe mogą być stwierdzane w wielu narządach zarażonych zwierząt. Zawierają one bradyzoity (wolno dzielące się formy T. gondii). Formy te charakteryzuje zdolność przetrwania w organizmie gospodarza przez lata. Po spożyciu oocysty lub bradyzoity przekształcają się w jelicie w szybko dzielące się formy – tachyzoity. Tachyzoity dzielą się w lamina propria jelita i ulegają rozprzestrzenieniu w organizmie. Jeśli do zarażenia dojdzie u ciężarnej samicy, tachyzoity drogą krwi mogą dostać się do łożyska i zarazić płód. Tachyzoity uszkadzają tkanki, przekształcają się w bradyzoity i tworzą cysty (27).

Zwykle przebieg toksoplazmozy jest bezobjawowy, lecz pierwotne zakażenie ciężarnych kobiet lub samic zwierząt może prowadzić do ronienia, wad rozwojowych płodów lub ich śmierci w okresie okołoporodowym (20, 21). Również u świń postnatalne zarażenie T. gondii zwykle przebiega bezobjawowo. Opisano jednak kilka przypadków klinicznych przebiegających z dusznością, osłabieniem, brakiem apetytu, gorączką, sinicą, biegunką, a nawet padnięciami świń (8, 13, 25). Ponadto u loch zarażonych w ciąży niekiedy może dochodzić do ronienia, mumifikacji płodów, rodzenia martwych prosiąt i padnięć prosiąt ssących. Świnie zarażone śródmacicznie mogą rodzić się przedwcześnie, żywe lub martwe, lub ginąć wkrótce po urodzeniu. U żywo urodzonych prosiąt można obserwować: biegunkę, brak koordynacji, drżączkę i kaszel (1, 27). Nasilenie objawów zależy od liczby spożytych oocyst. Wystąpienie objawów klinicznych jest mniej ...