Rola niesterydowych leków przeciwzapalnych w lecznictwie świń

NLPZ stosowane u świń oraz wskazania do ich stosowania

U świń można zastosować szereg środków z tej grupy, w tym: pochodne kwasu salicylowego, pochodne kwasów enolowych, pochodne pirazolonu i pirazolidyny, pochodne kwasów arylopropionowych, pochodne acetanilidu, pochodne kwasu aminonikotynowego oraz kwasy fenamowe.

Salicylan sodu

Jest jednym ze starszych przedstawicieli tej grupy leków. Substancja ta dobrze rozpuszcza się w wodzie. Podany doustnie, szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, a wydalany jest przez nerki w postaci metabolitów. Związek posiada działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Ponadto, podobnie jak inne pochodne kwasu salicylowego, hamuje zlepianie krwinek płytkowych w surowicy (działanie antyagregacyjne), działa przeciwreumatycznie oraz ma słabe działanie uspokajające, moczopędne i żółciopędne.

Salicylan sodu jest środkiem potencjalnie wywierającym wiele działań niepożądanych przy stosowaniu wewnętrznym. Może wywoływać m.in. uszkodzenie słuchu (działanie ototoksyczne) i uszkodzenie nerek (działanie nefrotoksycze).

U świń wykazano skuteczność salicylanu sodu w terapii zakażeń dróg oddechowych (jako środek wspomagający) oraz w leczeniu stanów zapalnych różnego pochodzenia (ewentualnie w połączeniu z terapią antybiotykową). Nie powinien być stosowany u prosiąt w wieku poniżej 4 tygodni. Dawka dla trzody chlewnej wynosi 35 mg/kg mc., raz dziennie.

Kwas acetylosalicylowy

Charakteryzuje się słabym działaniem przeciwbólowym, umiarkowanym działaniem przeciwzapalnym oraz znaczącym działaniem przeciwgorączkowym. W organizmie jest szybko rozkładany do aktywnego kwasu salicylowego. W 50-70% wiąże się z białkami krwi. Znaczące różnice gatunkowe dotyczą przemian metabolicznych i czasu eliminacji tego związku z ustroju.

W trakcie leczenia kwasem acetylosalicylowym dochodzi do zablokowania COX-1 oraz COX-2, a co za tym idzie – zahamowania syntezy prostaglandyn, które są mediatorami stanu zapalnego. Należy jedna...