Profilaktyka swoista – ważny element ochrony zdrowia świń

Jeżeli za biegunki odpowiedzialny jest szczep, którego nie można znaleźć w szczepionkach komercyjnych, można pokusić się o opracowanie oraz zastosowanie autoszczepionki przeciwko kolibakteriozie. W takiej sytuacji należy najpierw wyizolować i zidentyfikować szczepy E. coli odpowiedzialne za chorobę w danej chlewni, a następnie określić czynniki chorobotwórczości.

Na rynku dostępnych jest szereg preparatów komercyjnych do czynnego uodparniania świń, które znajdują szerokie zastosowanie w praktyce (Coliporc, Kolisin Neo, Neocolipor, Porcilis Porcoli Diluvac Forte).

Producenci szczepionek zalecają podawanie pierwszej dawki lochom ciężarnym na 4 do 6 tygodni przed porodem i rewakcynację po 2 tygodniach. Dla utrzymania odporności zaleca się szczepienie przypominające samic co 5-6 miesięcy. Lochy uodpornione w poprzednich cyklach reprodukcyjnych należy szczepić jednokrotnie w okresie 2 tygodni przed porodem, choć niektórzy producenci zalecają wcześniejszą immunizację (druga połowa ciąży, jednak wcześniej niż w ostatnich dwóch tygodniach).

Zarówno szczepionki zawierające w składzie zawiesinę bakterii, jak i szczepionki podjednostkowe z odpowiednimi antygenami pobudzającymi powstawanie przeciwciał ochronnych cechują się na ogół średniego stopnia skutecznością, aczkolwiek niewątpliwie powinny być stosowane w praktyce. Należy jednak pamiętać, że prosięta poddane jedynie biernej immunizacji pozostają niestety immunologicznie naiwne (brak komórek pamięci immunologicznej) i w momencie spadku poziomu przeciwciał matczynych stają się w pełni wrażliwe na zakażenie, co powoduje, że mogą stać się ofiarami kolibakteriozy w późniejszym okresie po odsadzeniu.

Niestety, ani w przypadku podawania szczepionek maciorom, ani też w wypadku czynnego uodparniania prosiąt nie dochodzi do powstania immunoglobulin wydzielniczych klasy A (sIgA), które są szczególnie istotne w ochronie błon śluzowych i w budowaniu odporności miejscowej. Badania wykonane w ostatnich latach wskazują ...