Postać ciężka astmy koni – nowa nazwa znanej choroby

Patogeneza

Patogeneza choroby nie jest u koni dostatecznie wyjaśniona.

Dane z literatury wskazują, że najistotniejszą rolę w patogenezie omawianego schorzenia odgrywają reakcje nadwrażliwości typu I i III na specyficzne alergeny obecne w kurzu, słomie i sianie, a w szczególności zarodniki grzybów (2). Alergeny te dostają się do organizmu drogą wziewną wraz z pyłami zawieszonymi we wdychanym powietrzu. Większość cząstek kurzu stajennego zostaje zatrzymana w górnych drogach oddechowych, niektóre jednak osiągają oskrzeliki, najmniejsze zaś mogą dotrzeć do pęcherzyków płucnych. Cząstki pyłu trafiające do oskrzelików wywołują reakcję alergiczną i w konsekwencji stan zapalny. Następstwem tego jest skurcz mięśni gładkich dróg oddechowych oraz zwiększone wydzielania śluzu. Porażeniu ulegają rzęski nabłonka oddechowego, co pociąga za sobą upośledzenie zdolności oczyszczania drzewa oskrzelowego. Zalegający śluz zmniejsza światło i tak już zwężonych oskrzeli.

Główną funkcją płuc jest zapewnienie jak największej powierzchni wymiany gazowej pomiędzy powietrzem i krwią, która występuje w pęcherzykach. Ściany pęcherzyków o grubości pojedynczej warstwy komórek zawierają gęstą sieć naczyń krwionośnych. Sprawność układu oddechowego zapewnia, że tlen przenika przez barierę komórek. Koń w spoczynku wykorzystuje tylko część pęcherzyków oddechowych. Podczas treningu liczba oskrzelików i pęcherzyków, które są wykorzystywane w czasie oddychania, wzrasta.

W przebiegu RAO w części pęcherzyków płucnych w wyniku reakcji alergicznej lub zapalnej gromadzi się płyn, który uniemożliwia wymianę gazową. Zmniejsza się elastyczność tkanki płucnej, zanikają pęcherzyki płucne, dochodzi do zwłóknień (5), upośledzeniu ulega przepływ krwi kapilarnej w krążeniu płucnym. Wszystkie te zmiany w znacznym stopniu zaburzają wymianę gazową. Ciśnienie parcjalne tlenu we krwi spada, zaś ciśnienie parcjalne CO2 zwykle pozostaje w normie lub może nieznacznie wzrastać (2, 5). Rozwijająca się hipoksja ...