Leczenie farmakologiczne. syndromu owrzodzenia żołądka koni

Inhibitory pompy protonowej (ang. proton-pump inhibitors – PPI)

Omeprazol

Najczęściej stosowanym lekiem do supresji kwasu żołądkowego, również najlepiej przebadanym u koni, jest omeprazol. Działanie tej substancji czynnej polega na nieodwracalnym hamowaniu pompy H+/K+ ATP-azy na powierzchni komórek wydzielniczych (okładzinowych) żołądka. Omeprazol stosowany jest zarówno do leczenia ESGD, jak również EGGD. Skuteczność terapii omeprazolem w przypadku tych dwóch chorób jest jednak różna i zależna od dawki oraz formy podawania. Na rynku dostępnych jest kilka form omeprazolu. Stosowanie czystej substancji farmaceutycznej jest mało skuteczne w leczeniu, ponieważ w takiej formie omeprazol ulega szybkiej neutralizacji przez kwas żołądkowy.

W Polsce omeprazol zarejestrowany dla koni jest dostępny jedynie w postaci doustnej pasty buforującej. Aby umożliwić proces gojenia zmian, wymagana jest nieprzerwana supresja kwasu żołądkowego, dlatego omeprazol w formie pasty jest stosowany co 24 h. Dawka terapeutyczna omeprazolu u koni, zgodnie z dostępną literaturą, jest różna i wynosi od 0,5 do 4 mg/kg m.c. Skuteczność działania leku jest zależna od obecności treści pokarmowej w żołądku, dlatego konieczne jest podawanie go na czczo. Nawet przy takim działaniu biodostępność leku wynosi jedynie ok. 10% i osłabia się w przypadku podawania na wypełniony żołądek, co za tym idzie – lek traci swoją skuteczność (8).

Zaleca się zatem podawanie omeprazolu co najmniej na godzinę przed porannym posiłkiem, przy zmniejszonej nocnej podaży siana. Istnieją doniesienia potwierdzające zmniejszony pobór pokarmu, pomimo jego dostępności, przez konie w godzinach przed świtem. Takie postępowanie jest również korzystne, ponieważ pozwala także na zmniejszenie dawki leku (dawka 1 mg/kg m.c.) z zachowaniem tej samej skuteczności leczenia (9). W przypadku koni otrzymujących siano bez ograniczeń wymagane są wyższe dawki, aby osiągnąć podobny efekt terapeutyczny (10). Skuteczność doustnej form...