Kolano jako wyzwanie diagnostyczne dla lekarza hipiatry

Badanie kliniczne

Badanie kliniczne przy podejrzeniu kontuzji stawu kolanowego powinno obejmować: badanie palpacyjne, ruchowe oraz próby zginania. Dodatkowo wiek konia oraz jego użytkowanie pozwalają zawęzić klinicyście domniemane przyczyny kulawizny. Kulawizna o ostrym charakterze będzie prawdopodobnie spowodowana urazem więzadeł lub kości. Nagłe ograniczenie prawidłowej motoryki kończyny oraz możliwości wykonania ruchu zgięcia i wyprostowania mogą wskazywać na unieruchomienie rzepki.W badaniu palpacyjnym powinno dać się wyczuć:

więzadła oraz zarys rzepki,więzadła poboczne oraz ścięgna prostownika długiego palca,grzebienie kości piszczelowej,guzowatość kości piszczelowej, przyśrodkowe i boczne kłykcie piszczelowe.

Przy ciężkim urazie obszar będzie obrzęknięty, co utrudni ocenę palpacyjną poszczególnych struktur (14). W badaniu ortopedycznym w większości przypadków widoczna będzie kulawizna o różnym stopniu nasilenia, zaostrzająca się na łukach, gdy dotknięta urazem kończyna znajduje się na zewnątrz. W zależności od rodzaju podlegających urazowi struktur patologia ruchu uwidaczniać się będzie w silniejszym stopniu na twardym (tkanki kostne lub przyczepy) bądź na miękkim podłożu (ścięgna i więzadła). Wyniki próby zginania będą wahać się w zależności od charakteru urazu i jego lokalizacji. Należy pamiętać, że w przypadku podejrzenia złamania lub pęknięcia należy ograniczyć badanie w ruchu do minimum (ryc. 1).

Znieczulenia diagnostyczne

Są jedną z najczęściej używanych metod służących do oceny pochodzenia kulawizny. Przeprowadza się je z wykorzystaniem igły rdzeniowej o rozmiarze 18G i długości 8,9 cm z wykorzystaniem pojedynczego wkłucia bądź za pomocą igieł 0,9 x 50-70 mm z trzech wkłuć – do każdego z zachyłków osobno. Do znieczulenia każdego z zachyłków stawu kolanowego używa się 20 ml środka znieczulającego (np. lidokaina, bupiwakaina, mepiwakaina), a u dużego konia nawet do 30 ml (14). Istnieją różne opinie na temat czasu oczekiwania po zniec...