Czynniki ryzyka wczesnej zamieralności zarodków u loch

Wyniki oceny systemu utrzymania

Stwierdzono szereg nieprawidłowości, które według dostępnej literatury mogły mieć wpływ na wzrost liczby powtórek rui (14):

grupy loch nie były ustabilizowane; powtórnie inseminowane lochy trafiały do kolejnej grupy tygodniowej, co wywoływało agresję samic i zbyt duże zagęszczenie zwierząt;zbyt duże zagęszczenie zwierząt w kojcach loch ciężarnych, aż do 130-143% minimalnych wymagań europejskich (2,25 m2 na lochę);brak grupowania loch przed kryciem;wysoki poziom amoniaku (do 80 ppm) wskazujący na problem z wentylacją.

Analiza zapisu wideo zachowania loch w sektorze loch ciężarnych wykazała:

lochy wyjadające resztki paszy;agresję loch nawet po kilku dniach po grupowaniu;wiele loch przez cały dzień gromadziło się koło ESF.

Wyniki oceny pobierania paszy

W porodówce w każdym kojcu był zainstalowany mały zbiornik, który służył do dozowania paszy (w litrach). Stwierdzono, że ilości paszy w zbiornikach dla poszczególnych etapów karmienia nie były równe (tab. 3). Żywienie loch w laktacji oceniono w porównaniu do zaleceń odnośnie do poziomu energii (MJ ME) w różnym czasie laktacji i dla różnej liczby prosiąt. Analiza wykazała, że jedynie 17% loch otrzymywało wystarczającą ilość paszy (20). Karmienie poniżej poziomu rekomendowanej ilości energii może prowadzić do nadmiernej utraty tłuszczu przez lochy, co wykazano w badaniu na fermie. Z 19 loch 6 straciło ponad 4 mm grubości słoniny w ciągu 26 dni laktacji. Efekty nadmiernej utraty energii w czasie laktacji były widoczne w postaci liczby prosiąt urodzonych po pierwszej inseminacji i inseminacji powtórnej (ryc. 6, s. 40). Lochy powtórnie inseminowane rodziły więcej prosiąt niż lochy skutecznie inseminowane w czasie pierwszej rui po odsadzeniu.

Tab. 3. Objętość paszy na różnych etapach karmienia loch w laktacji

Dane z ryc. 6 wskazują, że również loszki były zbyt chude w czasie pierwszej inseminacji. Średnia grubość słoniny 8 loszek wynosiła 14 mm (11-16 mm). Na fermie...