Czynniki ryzyka wczesnej zamieralności zarodków u loch

Raport kliniczny

Wywiad

W maju 2013 roku właściciel stada 600 loch stwierdził, że od 2010 roku doszło do wzrostu liczby powtórek rui u loch utrzymywanych grupowo (średnio 13,4% na rok).

Lochy przebywały w grupach po około 30 zwierząt, bez ściółki, i każda grupa była karmiona przy użyciu elektronicznie sterowanych stacji paszowych (ESF). Lochy inseminowano co tydzień. W ciągu roku stado produkowało średnio 27,8 odsadzonych prosiąt na lochę, podczas gdy holenderskie fermy tej wielkości produkują średnio 29 odsadzonych prosiąt. Ten stosunkowo niski poziom produkcji był spowodowany głównie niskim współczynnikiem wyproszeń oraz nieco zbyt niską średnią liczebnością miotów (tab. 1, s. 38). W celu lepszego zbadania istniejącego problemu i określenia możliwych jego przyczyn przeprowadzono szczegółową analizę dostępnych danych na temat zarządzania, żywienia, pojenia i wentylacji.

Tab. 1. Dane produkcyjne z lat 2013-2014. Średnie dane na podstawie: Agrovision B.V. Kengetallenspiegel, 2013

Analiza danych

Powtórki rui zdarzały się u 0-50% loch w grupach tygodniowych, lecz te wahania w ostatnich 3 latach nie wskazywały na efekt sezonowy. Ponadto obserwowano zmniejszoną liczbę żywo urodzonych prosiąt w miocie (13,4), w porównaniu do średnich wartości w Holandii (14). Interwał między inseminacją a rują (wliczając w to lochy eliminowane) wahał się w szerokim zakresie, lecz u większości loch mediana wynosiła 31 dni (kiedy wyłączono lochy z interwałem < 15 i > 60 dni) (ryc. 1). Lochy, u których powtórna ruja pojawiła się przed 18. dniem ciąży, najprawdopodobniej w czasie inseminacji nie były w rui, która miała miejsce w laktacji. Ponieważ nie było żadnych danych na temat wystąpienia ronień u chorych loch, u samic, u których powtórka rui miała miejsce po 60 dniu ciąży, najprawdopodobniej doszło do rui w czasie ciąży. Problemy te nie dotyczyły powtórek rui między 24. i 56. dniem ciąży. Dane wskazywały na konieczność optymalizacji zarządzania rozrodem na fe...