Biegunki u cieląt

Choroby układu pokarmowego przebiegające z biegunką stanowią jeden z głównych problemów występujących u cieląt i mogą być przyczyną śmierci w pierwszym miesiącu życia (1, 4, 5). Według europejskich danych literaturowych śmiertelność cieląt z powodu biegunek wynosi od 1,5 do 10% (4). Według innych autorów upadki cieląt z tego powodu dotyczą około 50% sztuk w stadzie (7, 11). W krajach afrykańskich ponad 70% notowanych upadków cieląt spowodowanych jest przez biegunki (7). Szacunkowo ocenia się, że zachorowalność cieląt wynosi średnio od 10 do 35%. Inne źródła podają, że zachorowania mogą dotyczyć od 40 do 60% zwierząt (1). Natomiast w niektórych gospodarstwach odsetek zachorowań na choroby układu pokarmowego objawiające się biegunką może wynosić nawet od 90 do 100% (4, 10). U chorych cieląt biegunka może objawiać się tylko oddawaniem wodnistego kału bez innych objawów ogólnych. Jednak z nasileniem utraty płynów, brakiem pobierania pokarmu i wody oraz postępującym odwodnieniem może rozwinąć się kwasica metaboliczna lub posocznica, nawet może dojść do śmierci zwierzęcia.

Problem występowania biegunek u cieląt powoduje znaczne straty ekonomiczne, które związane są bezpośrednio z upadkami cieląt, jak również ze słabszymi przyrostami, większymi kosztami obsługi cieląt, w tym opieki weterynaryjnej. Przechorowanie biegunki powoduje obniżony status immunologiczny, co przyczynia się do większych problemów zdrowotnych w późniejszym wieku. Szczególnie dotyczy to chorób układu oddechowego, spadku efektywności rozrodu oraz wydajności mlecznej (4). Wykazano, że przechorowanie biegunki może spowodować obniżenie produkcji o 350 kg mleka w pierwszej laktacji. Według National Animal Health Monitoring System (NAHMS) straty z powodu chorób układu pokarmowego u cieląt wynoszą nawet 10 mln dolarów rocznie, natomiast w samej Wielkiej Brytanii straty dochodzą do 60 mln funtów (9).

Przyczyny biegunek u cieląt

Występowanie choroby w stadzie oraz jej przebieg są bardzo zróżnicowa...