Biegunki cieląt wywołane przez E. coli

Objawy kliniczne

Biegunka wywoływana przez ETEC u cieląt ma konsystencję luźną do wodnistej, koloru od białego do żółtego, niekiedy może zawierać niewielkie ilości krwi, najczęściej w postaci smużek (ryc. 2). Częste wypróżnianie powoduje, że sierść okolicy odbytu jest zabrudzona kałem (ryc. 3, s. 48). W krótkim okresie czasu dochodzi do utraty płynów z przestrzeni międzykomórkowej oraz elektrolitów. Skutkiem tego są szybko postępujące odwodnienie oraz kwasica, których objawami są utrata elastyczności skóry i zapadnięcie gałek ocznych. Stopniowo postępują osłabienie, spadek pobierania karmy oraz utrata masy mięśniowej. W przypadkach ostrej biegunki w ciągu 6-8 godzin może dojść do utraty płynów sięgających nawet 10% masy ciała. W przewlekłych zakażeniach utrata masy ciała wynika z odwodnienia organizmu oraz spadku masy mięśniowej. To ostatnie zjawisko jest wynikiem katabolizmu tkanki mięśniowej, jako odpowiedzi na zbyt małą ilość dostarczanych substancji odżywczych. W zaawansowanym stanie dochodzi do szybkiej utraty sił, hypotermii, zapaści i śmierci. Sporadycznie upadki cieląt mogą wystąpić bez objawów biegunki. W takich przypadkach stwierdza się powiększenie jamy brzusznej na skutek obecności dużych ilości płynnej treści w jelitach i trawieńcu.

Ryc. 2. Biegunka w przebiegu zakażenia ETEC; fot. M. Bednarski

Ryc. 3. Objawy biegunki wywołanej przez ETEC; fot. M. Bednarski

W przypadkach wystąpienia zachorowań powodowanych przez szczepy ETEC w cielętniku najczęściej około 15-30% zwierząt może wykazywać objawy chorobowe i wymagać uzupełnienia płynów i elektrolitów. Zachorowalność może sięgać 50% w przypadku ras mięsnych i nawet 75% w przypadku ras mlecznych. Przebieg i liczba upadków zależą od wielu czynników, takich jak: zjadliwość szczepu, ekspozycja zwierząt na zakażenie, obecność innych drobnoustrojów patogennych oraz odporność cieląt i właściwa ich pielęgnacja. Odsetek upadków młodych zwierząt waha się od 5% do nawet 50% (3, 4, 14, 19).

Bi...