Motywacja – czy tylko pieniądze są motywujące?

Motywacja personelu weterynaryjnego

Pisząc o motywacji personelu weterynaryjnego, należy pamiętać, że:

1. Podstawę stanowią jasno i czytelnie określone i przestrzegane „reguły gry” – może to być katalog podstawowych zasad zakładu pracy, spisany i udostępniony każdemu pracownikowi. Buduje to poczucie bezpieczeństwa, wzmacnia więź z pracą i pracodawcą i, co istotne z punktu widzenia ciągłości pracy, zwiększa lojalność wobec firmy i prawdopodobieństwo długiej i owocnej współpracy.
2. Istotna jest adekwatna i należyta płaca. Aspekt ten ma dwa podstawowe wymiary, tj. mowa tutaj o płacy podstawowej, która stanowi bazę i może ulec zmianie tylko na korzyść pracownika (m.in. w wyniku inflacji). Na jej wysokość strony godzą się w chwili podpisywania umowy cywilno-prawnej dotyczącej współpracy. Kolejnym aspektem jest gratyfikacja finansowa pracownika za dobrze wykonaną pracę/zadanie.
3. Praca w zakładzie leczniczym dla zwierząt to często praca w zespole. Tworzy się zróżnicowane środowisko wzajemnych relacji. Zachodzą w tym środowisku korelacje, zależności. Istotne dla nowego pracownika jest określenie jego miejsca w zespole, jego podległości, praw i obowiązków. Istotne jest stałe obserwowanie całej załogi zakładu leczniczego, m.in. w celu szybkiego zareagowania w momencie spadkowym dla morale grupy, znalezienia w niej osoby negatywnie wpływającej i rozbijającej synchronizację grupy (tzw. wampirów energetycznych).
4. Pochwały często uskrzydlają i motywują do działania, szczególnie jeżeli wypowiedziane są szczerze, we właściwym czasie. Godną polecenia jest tutaj najnowsza publikacja Miłosza Brzezińskiego, pt. Głaskologia, traktująca o regułach motywacji i rozumieniu motywacji ze szczególnym uwzględnieniem pozytywnej informacji zwrotnej.
5. Pracownik powinien mieć możliwość wątpienia w swoją wiedzę i umiejętności, powinien mieć szansę zadania pytania i usłyszenia na nie odpowiedzi. Istotną rolę odgrywa tutaj właściciel, który powinien zachęcać swoich podwładnych do tego. Lekarz, który wątpi, a nie poszukuje odpowiedzi, to zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta.
6. Praca w usługach weterynaryjnych to połączenie pracy fizycznej z pracą umysłową, brak możliwości zaplanowanego odpoczynku w trakcie dnia pracy. Istotna jest refleksja nad „masą krytyczną pracy”. Znajdowanie codziennie odpowiedzi na pytanie, czy obciążenie pracą nie przekracza poziomu krytycznego i nie staje się czynnikiem demotywującym, czy pracownik nie jest przemęczony, a tym samym podatniejszy na popełnianie niebezpiecznych błędów. 
7. Pośród tak wielu holistycznych ujęć sytuacji motywujących pracownika należy pamiętać również o prozaicznych aspektach naszego życia, które są jego istotnym elementem. Mowa tu o „starcie”, o rozpoczęciu każdego dnia pracy, aby ten był pozytywny i motywujący.
8. Warunki pracy mają przede wszystkim bezpośredni wpływ na poziom bezpieczeństwa wykonywanej pracy. Wynika to z faktu przebywania w niemalże permanentnym stanie zagrożenia zdrowia ze względu na ryzyko zakażenia, zarażenia się, okaleczenia, pokąsania czy pogryzienia. Prawne rozwiązania narzucają przestrzeganie norm i zapewnienie pracownikom i przebywającym na terenie zakładu bezpieczeństwa. Istotny jest również komfort wykonywania pracy, który zapewnić można poprzez właściwe oświetlenie miejsca pracy (wpływa na wydajność pracy oraz obniża poziom stresu), odpowiednią temperaturę pomieszczeń, eliminację przeciągu przy jednoczesnym zapewnieniu właściwej wentylacji, dostosowane do osoby pracującej krzesło (inne w gabinecie przyjęć, inne w gabinecie zabiegowym), meble, żaluzje, pomoce naukowe (atlasy, zdjęcia, fantomy), jonizatory, rośliny oraz – w miarę potrzeby – umożliwienie pracownikowi zindywidualizowania miejsca pracy (zdjęcia rodziny, obrazy, pamiątki, prezenty od usatysfakcjonowanych klientów).
9. Nawet najbardziej oddany i zaangażowany pracownik ma przede wszystkim prawo, ale i obowiązek, odpocząć. Wskazane jest popieranie i krzewienie wszelkich form aktywności fizycznej, która jest równie ważna dla naszego umysłu, co dla ciała. Kultura sportu wprowadza tzw. dobrego ducha sportu, pozytywne emocje i element współzawodnictwa oraz integruje zespół.
10. Dla personelu weterynaryjnego, czyli osób, od których realia rynku i pracy wymagają ustawicznego dokształcania się, istotne jest odnalezienie mentora, autorytetu, kogoś, kogo można naśladować i od kogo można się uczyć. 
11. Dla dużej grupy osób wykonujących specjalistyczne usługi praca może być doświadczeniem skłaniającym do życia w odosobnieniu, osoby takie mogą mieć niewielu przyjaciół, którym można się zwierzyć. Podstawową potrzebą ludzką jest bycie zauważonym i uznawanym przez innych ludzi, niezbędne są związki umacniające poczucie przynależności. Istotne jest uzmysłowienie sobie wagi życia prywatnego, oddzielonego od zawodowego, zbudowanie własnej strefy intymnej, realizowania się w czynnościach innych niż praca zawodowa (może to być rodzina, sport, hobby, dodatkowa praca… możliwości jest wiele).

Ważne jest, aby pracownik pamiętał o celu swojej pracy, którym może być należyta płaca, kariera, prestiż wykonywanego zawodu, zdobywanie doświadczenia, wiedzy i kwalifikacji, zapewnienie bytu rodzinie – dla każdego pracownika co innego będzie stanowiło priorytet. Rolą właściciela/menedżera jest podejście do każdego pracownika w sposób indywidualny i umożliwienie personelowi realizowania swoich celów oraz ich uszanowanie.