Lekarzu weterynarii, zadbaj o swoją markę – czyli ®ealna ochrona niematerialnych dóbr

Urząd Patentowy RP dokonuje ogłoszenia o zgłoszeniu znaku towarowego w Biuletynie Urzędu Patentowego RP, niezwłocznie po upływie trzech miesięcy od daty dokonania zgłoszenia. Ochrona prawna znaku towarowego rozpoczyna się od dnia wydania przez Urząd Patentowy prawomocnej decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy. Znak towarowy zostaje wpisany do rejestru znaków towarowych i wydawane zostaje świadectwo ochronne, potwierdzające udzielenie prawa (w niniejszym artykule nie jest poruszana kwestia międzynarodowej ochrony znaków towarowych i usługowych). Dopiero wówczas uprawniony do zarejestrowanego znaku może oznaczyć go symbolem „^®”. Co istotne, posługiwanie się tym symbolem w przypadku nieuzyskania prawa ochronnego na znak zagrożone jest karą grzywny, a nawet aresztu.

Kto posiada prawa autorskie do znaku towarowego (usługowego)?

Lekarz weterynarii, który zlecił zaprojektowanie logotypu swojego zakładu innej osobie – np. grafikowi czy rysownikowi – powinien zadbać o tzw. przeniesienie majątkowych praw autorskich do znaku (7). W przeciwnym razie może się okazać, że autor znaku, który to znak stanie się rozpoznawalny i będzie stanowił realną wartość dla lekarza weterynarii, zgłosi w stosunku do niego roszczenia o uiszczanie wynagrodzenia za posługiwanie się utworem graficznym, stanowiącym znak, co może wiązać się z koniecznością płacenia wysokich honorariów lub rezygnacją z dotychczasowego znaku i budową graficznego elementu marki od nowa.

Podsumowanie – czy warto troszczyć się o ochronę znaku towarowego (usługowego)?

W codziennej działalności lekarsko-weterynaryjnej osoby prowadzące zakłady lecznicze dla zwierząt często starają się należycie zabezpieczyć jedynie materialne dobra swojego przedsiębiorstwa. W dobie coraz większej konkurencji i coraz silniejszego znaczenia internetu w wyborze konkretnego usługodawcy wyróżnienie się spośród wielu osób tej samej profesji wymaga także posiadania narzędzi w postaci dóbr niematerialnych. Ich wartość może być niejednokrotnie znacznie wyższa, niż mogłoby to się wydawać na pierwszy rzut oka. Problem ten staje się szczególnie istotny w przypadku wystąpienia lekarza weterynarii ze spółki weterynaryjnej.

Często nie zadowala się on spłatą części nominalnej wartości lokalu i sprzętu pozostawianego wspólnikowi, który będzie kontynuował działalność w danym miejscu. Niejednokrotnie występujący ze spółki lekarz weterynarii będzie również domagał się wyceny (i stosownej spłaty) wartości dóbr niematerialnych, wchodzących w skład przedsiębiorstwa, w tym marki zakładu. Jej ochrona przed nieuprawnionym wykorzystaniem powinna być zatem przedmiotem troski zarówno lekarza weterynarii o ugruntowanej pozycji, jak i tego, który dopiero buduje swój zawodowy wizerunek.