Anaplazmoza granulocytarna  – zagrożenie dla zdrowia człowieka - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Anaplazmoza granulocytarna  – zagrożenie dla zdrowia człowieka

Tab. 1. Wyniki obserwacji klinicznych i badań laboratoryjnych u osób chorych na HGA

Coraz częściej w rozpoznawaniu anaplazmozy granulocytarnej oraz w ocenie sytuacji epizootycznej, w tym w wykrywaniu zakażeń subklinicznych tymi riketsjami, wykorzystywane są metody biologii molekularnej, a przede wszystkim łańcuchowa reakcja polimerazy – PCR (36, 37, 44). Określanie sekwencji uzyskanych amplikonów dostarcza cennych informacji do analizy epidemiologicznej i taksonomicznej. Reakcja PCR oraz sekwencjonowanie uzyskanych amplikonów pozwalają np. na odróżnienie A. phagocytophilum od Ehrlichia ewingii. Oba patogeny indukują powstawanie moruli w granulocytach, których nie można odróżnić badaniem mikroskopowym rozmazów krwi (17, 45).

Materiałem, z którego można izolować DNA do amplifikacji, może być pełna krew, leukocyty, szpik kostny lub skrawki śledziony. Reakcję PCR przeprowadza się przy użyciu specyficznych starterów ograniczających fragment wybranego genu riketsji. Elektroforetycznie potwierdza się obecność amplikonu o określonej wielkości w badanej próbce, a poddanie uzyskanych produktów sekwencjonowaniu pozwala określić, jaki drobnoustrój wywołał chorobę i w jakim stopniu różni się on od dotychczas opisanych (36, 37). Technika ta pozwala na wczesną diagnozę choroby już w ostrej fazie i jest najczulszą z wszystkich metod diagnostycznych wykorzystywanych w rozpoznawaniu anaplazmozy. Jej czułość w wykrywaniu zakażeń A. phagocytophilum wynosi 67-90% (10, 43). Podobnie jak przy ocenie rozmazów krwi, czułość PCR ulega obniżeniu wraz z rozpoczęciem leczenia za pomocą tetracyklin. Z tego też względu próbki krwi do analizy należy pobierać, zanim wdrożona zostanie terapia.

Hodowle in vitro są czułą techniką pozwalającą na rozpoznanie infekcji. Niestety są one stosunkowo czasochłonne i kosztowne, dlatego nie znajdują zastosowania w standardowej diagnostyce choroby. Riketsje do hodowli in vitro pozyskiwane są z krwi zakażonych osób. Hodowle przeprowadza się najczęśc...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy