Aleksander Butkiewicz finalistą Studenckiego Nobla

Za nami gala finałowa XV edycji Studenckiego Nobla. Finalistą tej nagrody w kategorii „Nauki Przyrodnicze i Energetyka” został Pan Aleksander Butkiewicz. Spośród kilkuset studentów, którzy aplikowali do konkursu, Pan Aleksander był jedynym uczestnikiem, który reprezentował nauki weterynaryjne.

Pan Aleksander jest studentem V roku weterynarii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz studentem II roku zootechniki na Wydziale Hodowli i Biologii Zwierząt Politechniki Bydgoskiej im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Na jego dorobek składa się 17 publikacji naukowych i popularno-naukowych, dwa granty naukowe w tym jedno kierownictwo oraz udział w wielu konferencjach naukowych.

Źródło: https://www.vet.umk.pl/?id=34321

Udało nam się zadać kilka pytań Panu Aleksandrowi po ogłoszeniu wyników konkursu.

Co nakłoniło Pana do wzięcia udziału w XV edycji Studenckiego Nobla?

O konkursie dowiedziałem się zupełnie przypadkiem, przeglądając media społecznościowe. Zaciekawił mnie, więc postanowiłem poczytać więcej na jego temat. Po zapoznaniu się z wymaganiami, uznałem, że mój dorobek może spełniać kryteria konkursu.

Jak wyglądały Pana przygotowania do konkursu?

W przypadku tego konkursu nie ma mowy o przygotowaniach. Komisja, składająca się z kilkudziesięciu profesorów, ocenia dorobek naukowy kandydatów ubiegających się o tytuł finalisty lub laureata. Jedynym zadaniem osoby zainteresowanej jest udokumentowanie swojego dorobku odpowiednimi zaświadczeniami i dyplomami.

Jak czuł się Pan z informacją, że jako jedyny reprezentował Pan nauki weterynaryjne w konkursie?

Lista finalistów jest publicznie dostępna, więc byłem świadomy, że nauki weterynaryjne są mniej popularne i mają mniejszą siłę przebicia. W tej kategorii (nauki przyrodnicze i energetyka) dominują zazwyczaj przedstawiciele nauk biologiczno-chemicznych.

Czy w najbliższym czasie planuje Pan udział jeszcze w jakichś konkursach?

Wolałbym nie ujawniać takich informacji. Konkursy do momentu ogłoszenia wyników lubią ciszę.

Serdecznie dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała: Bogusława Kuźniar