Żywienie psów i kotów w profilaktyce i leczeniu przewlekłej niewydolności nerek (CKD)
Stosunek fosforu do wapnia
Dieta zwierząt z przewlekłą niewydolnością nerek powinna zawierać stężenie fosforu i zjonizowanego wapnia w osoczu krwi w przedziale norm fizjologicznych, które u kota wynoszą 3-6,8 mg/dL (1-2,2 mmol/L), a u psa 2,5-6,3 mg/dL (0,9-2 mmol/L). Powyższy zabieg ma na celu zapobieganie wtórnej nadczynności przytarczyc oraz zmniejszenie ryzyka pojawienia się osteodystrofii nerkowej. Badania kotów z przewlekłą niewydolnością nerek jednoznacznie dowiodły, że dieta z obniżoną zawartością fosforu znacznie wydłuża im życie. Jeżeli jednak, mimo wprowadzenia diety ubogiej w fosfor, hiperfosfatemia nie cofa się, należy wtedy podać substancje wiążące fosfor w świetle jelit, np. wodorotlenek lub węglan glinu, sole wapnia (octan, węglan, cytrynian) lub węglan lantanu. Potencjalnie toksyczne związki glinu są zwykle dobrze tolerowane przez psy i koty, jednak u zwierząt z zaawansowaną chorobą, które wymagają dużych dawek związków glinu, można część dawki zastąpić związkami wapnia lub lantanu, co istotnie zmniejsza toksyczność terapii. Środki te podaje się wraz z karmą w dawce 30-90 mg/kg m.c./dzień w przypadku soli glinu, 60-90 mg/kg m.c./dzień w przypadku octanu wapnia, 90-150 mg/kg m.c./dzień w przypadku węglanu wapnia i 30 mg/kg m.c./dzień w przypadku węglanu lantanu. Jeżeli dawka pokarmowa jest podzielona na kilka porcji, powinno się również podzielić dzienną dawkę substancji wiążących fosfor. Należy jednak postępować ostrożnie, ponieważ związki wiążące fosfor zawierają znaczne ilości wapnia, który może prowadzić do hiperkalcemii. Niezwykle istotne zatem jest obniżenie zawartości fosforu w pożywieniu, a co za tym idzie – ograniczenie do minimum podawania środków wiążących fosfor i ich działań niepożądanych (5).
Nie jest jeszcze znany dokładny mechanizm nefroprotekcyjnego działania diety o obniżonej zawartości fosforu, jednak przyczyniać się do tego mogą: zmniejszone odkładanie soli wapnia w nerkach, zmniejszenie nadczynności przytarczyc, ogran...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2843 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Narażenie na mykotoksyny – charakterystyka Tradycyjnie uważano, że przeżuwacze są bardziej odporne na negatywne skutki zanieczyszczenia paszy mykotoksynami w porównaniu do zwierząt monogastrycznych. Założenie to opierało się na hipotezie, że mikroflora żwacza skutecznie rozkłada i dezaktywuje toksyny grzybicze, zapewniając tym samym naturalną ochronę organizmu. Wbrew wcześniejszym przekonaniom, wiele mykotoksyn wykazuje znaczną oporność na procesy degradacji […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Flora jelitowa prosiąt odsadzonych U ssaków układ pokarmowy zamieszkują miliardy mikroorganizmów, które kolonizują powierzchnię błony śluzowej, tworząc barierę mikrobiologiczną i odgrywając niezastąpioną rolę dla zdrowia organizmu (6, 122). Mikroorganizmy jelitowe mogą nie tylko wspomagać trawienie i wchłanianie składników odżywczych poprzez regulację ekspresji genów enzymów trawiennych w komórkach nabłonkowych (108), ale także dostarczać gospodarzowi energię poprzez […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Najczęstsze problemy stomatologiczne u koni starszych Ogólnymi zasadami wizyt dentystycznych u starszych koni powinny być: Najczęstsze problemy diagnozowane w tej grupie wiekowej to: Zaawansowane wady zgryzu, tj. zgryz falisty, schodkowy, haki Już w wieku 3-5 lat na etapie wymiany zębów mogą powstawać wady zgryzu, takie jak: zgryz falisty, przemieszczenia zębów, haki i rampy. Mają one […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Obowiązek objęcia terapią wszystkich chorych zwierząt w stadzie Pamiętaj, że zgodnie z Kodeksem rozważnego stosowania produktów leczniczych przeciwdrobnoustrojowych przez lekarzy weterynarii terapia początkowa ma zwykle charakter empiryczny i wymaga dużej wiedzy klinicznej oraz doświadczenia lekarza w leczeniu zwierząt. Ponadto terapia powinna być prowadzona w taki sposób, aby nie fałszowała wyników badań laboratoryjnych. Kodeks ponadto wskazuje, […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]