Wsparcie dietetyczne w chorobach predysponowanych rasowo u psów

Wsparcie dietetyczne w chorobach predysponowanych rasowo u psów

Kamica cystynowa

Cystyna składa się z dwóch cząsteczek siarkowego aminokwasu cysteiny. Gdy cystyna jest obecna w moczu w wysokich stężeniach, ze względu na swoją słabą rozpuszczalność w wodzie, ma tendencję do tworzenia kryształów. Kamica moczowa cystynowa u psów jest dość rzadka, częstość jej występowania szacuje się na zaledwie 1-3% wszystkich przypadków kamieni moczowych u psów. Jednakże formy dziedzicznej cystynurii obserwowano u kilku ras psów, w tym: jamników, bassetów, terierów irlandzkich i buldogów angielskich, przy czym częściej występowały u samców. Jeśli pies jest podatny na kamicę cystynową, zaleca się dietę o umiarkowanej zawartości białka (aby ograniczyć spożycie aminokwasów siarkowych) i taką, która zapewnia mocz o wyższym pH (7). Cystyna ma słabą rozpuszczalność w kwaśnym moczu, ale wzrasta ona, gdy pH staje się zasadowe, a kamienie cystynowe można rozpuścić wyłącznie za pomocą terapii dietetycznej poprzez alkalizację moczu. Jeśli zmiana diety jest niewystarczająca, powinno się wspomóc celowanym postępowaniem farmakologicznym. W przypadku obecności kamieni cystynowych dobrym pomysłem jest również zwiększenie spożycia wody w celu rozcieńczenia moczu. Jednak, ponieważ badanie na ludziach wykazało, że zwiększenie spożycia sodu w diecie odpowiada większej eliminacji cystyny ​​do moczu, zaleca się unikanie nadmiernego stosowania soli kuchennej w celu wywołania pragnienia i zwiększenia objętości moczu (8).

Kamienie ksantynowe

Ksantyna również pochodzi z katabolizmu puryn i jest prekursorem kwasu moczowego. Nie jest ona dobrze rozpuszczalna w wodzie, więc gdy będzie występować w dużych stężeniach w moczu, może powodować tworzenie się kryształów, a z czasem kamieni moczowych. Obecność kryształów i kamieni ksantyny w moczu jest zazwyczaj konsekwencją terapii allopurynolem; lek ten jest stosowany nie tylko w trakcie terapii kamicy moczanowo-amonowej, wykorzystuje się go także w leczeniu leiszmaniozy. Istnieje również dziedziczna postać ksantynu...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy