Różnice między dietami weterynaryjnymi i karmami bytowymi

VTD – nie tyko dla chorych zwierząt

Diety lecznicze były dawniej dystrybuowane tylko przez lekarzy weterynarii. Jednakże niektóre z tych diet są teraz dostępne dla konsumentów za pośrednictwem Internetu lub stacjonarnych sklepów zoologicznych.

VTD (Veterinary Therapeutic Diets – diety weterynaryjne) są zwykle brane pod uwagę u pacjentów chorych, np. cierpiących na chorobę nerek lub chorobę zwyrodnieniową stawów (1, 10). Składniki tych produktów różnią się od karm bytowych (Over-the-Counter – OTC), ale nie zawsze wyklucza to zalecanie tych diet zdrowym pacjentom. Ponadto kontrola jakości ich wytwarzania jest często bardziej rygorystyczna niż w przypadku karm OTC. Chociaż niektóre z nich zawierają oświadczenie „używać pod nadzorem lekarza weterynarii”, wiele VTD jest zbilansowanych pod kątem wytycznych FEDIAF dla dorosłych zwierząt, czasami też dla rosnących. Z tych powodów VTD mogą być polecane dla zdrowych zwierząt, aby zapewnić lepsze odżywianie i pomóc w zapobieganiu powszechnym stanom chorobowym. Nie zapominajmy jednak o konieczności nadzoru lekarza weterynarii.

Korzyści z VTD

VTD są formułowane tak, aby pomagać w leczeniu stanów chorobowych, w oparciu o znane różnice fizjologiczne i żywieniowe między zdrowymi osobnikami a chorymi lub aby zawierały składniki odżywcze, które mogą odgrywać rolę w leczeniu konkretnych jednostek chorobowych. Na przykład VTD stosowany w chorobach przewodu pokarmowego ma umiarkowaną zawartość tłuszczu, wapnia i fosforu. Diety OTC często zawierają bardziej zmienne profile składników odżywczych i wyższe proporcje wapnia do fosforu.

VTD mogą również zawierać przeciwzapalne składniki odżywcze, ponieważ stan zapalny jest elementem wielu stanów chorobowych. Produkty te składają się z kwasów tłuszczowych omega-3 (2), przeciwutleniaczy (14) i innych składników ...