Otyłość pierwotna u kotów – postępowanie dietetyczne

Otyłość pierwotna u kotów wynika z braku równowagi pomiędzy ilością przyjętej a wydatkowanej przez organizm energii. Choroba dotyczy zazwyczaj sterylizowanych, niewychodzących kotów w średnim wieku. Ok. 35-50% kotów przebywających w domach ma nadwagę lub są to osobniki otyłe (2). Głównym czynnikiem sprzyjającym odkładaniu się tkanki tłuszczowej jest spowolnienie tempa metabolizmu wskutek:

kastracji/sterylizacji,spożywania nadmiaru łatwo dostępnego i kalorycznego pokarmu,zmniejszenia aktywności ruchowej (8).

Naukowcy wspominają również o wpływie długotrwałego stresu, który podobnie jak u ludzi może prowadzić do kompulsywnego przyjmowania pokarmu. Dość istotną rolę odgrywa również i sam właściciel, który uważa, że każdy kontakt kota z nim jest zawsze związany z chęcią otrzymania pokarmu.

Temat nadwagi i otyłości wiąże się z poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi, tzn. upośledzoną tolerancją glukozy i zmniejszoną wrażliwością na insulinę, co może prowadzić do wystąpienia cukrzycy. Ryzyko to wzrasta wraz ze wzrostem masy ciała i jest dodatnio skorelowane z wiekiem kota (19). Od wielu lat w przypadku medycyny kotów funkcjonuje pojęcie zespołu metabolicznego, który (podobnie jak u ludzi) zakłada współwystępowanie otyłości trzewnej, nietolerancji glukozy lub cukrzycy typu 2 oraz zaburzeń gospodarki lipidowej. Jego rozpoznawanie opiera się na kryteriach oceny kondycji oraz zwiększonym stężeniu glukozy, trójglicerydów lub cholesterolu całkowitego we krwi. Dodatkowym wczesnym biomarkerem może być obniżone stężenie adiponektyny, które poprzedza pojawienie się zaburzeń parametrów biochemicznych we krwi (tab. 1).

Tab. 1. Kryteria do rozpoznania zespołu metabolicznego u kotów

W związku z czym możemy przyjąć, że otyłe koty (podobnie jak ludzie), u których nie stwierdza się zaburzeń metabolicznych, traktuje się jako otyłe, ale metabolicznie zdrowe – MHO – ang. metabolic healthy obesity. Natomiast w przypadku uzyskania przez zwierzę w 9-punktowej skali oceny kon...