Jak czytać etykiety karm i diet dla psów i kotów?

W przypadku analizy składu możemy spodziewać się nie tylko wylistowania wszystkich produktów w kolejności malejącej, ale również zebrania ich w grupy.

Zwykle dotyczy to karm bytowych i nie jest praktykowane w przypadku diet weterynaryjnych, od których oczekujemy zazwyczaj bardzo szczegółowych informacji. Szczególnie ważne jest to w terapii zwierząt np. z alergią pokarmową, gdyż alergenami mogą być nie tylko makroskładniki (białko), ale również substancje dodatkowe, np. barwniki (żółcień chinolinowa, czerwień 2G itp.), substancje konserwujące (kwas benzoesowy) czy przeciwutleniacze (mieszanina alfa-tokoferoli) (3, 4).

Oczywiście nie wszystkie muszą być wymienione na etykiecie, gdyż w krajach Unii Europejskiej dopuszcza się zapis: „karma/dieta zwiera przeciwutleniacze i konserwanty dopuszczalne w krajach UE”. Z nazwy mogą być wymienione na opakowaniach powyżej 10 kg (1). Większość karm typu Premium oraz diet weterynaryjnych posiada również specjalną książkę produktów zawierającą wszystkie informacje, które nie zostały umieszczone na etykiecie. Jest to normalna praktyka produkujących karmy i diety firm, które na opakowaniach starają się umieścić wszystkie niezbędne informacje, zazwyczaj w językach kilku krajów, w których te produkty są lub będą sprzedawane.

Grupowanie produktów umieszczanych na etykiecie jest więc zarówno wygodną (dla producenta), jak i często mocno uproszczoną metodą przekazania pewnych informacji.

Wyjątkowo okrojony opis grup produktowych charakteryzuje produkty wilgotne, szczególnie małe puszki (poniżej 200 g) i saszetki. Dlatego produkty weterynaryjne mogą zawierać dodatkowe wklejki z niezbędnymi informacjami. Pewnego rodzaju wybiegiem jest również zmniejszanie czcionki na etykietach, ale w niektórych przypadkach litery są tak małe, że trudno uznać etykietę za czytelną. Typowe grupy produktowe wraz z opisem zamieszczono w tab. 1.

Tab. 1. Grupy produktów znajdujące się na etykietach opakowań karm dla zwierząt, wraz z opisem...