Enteropatie w aspekcie zaburzeń mikrobiomu u psów i kotów

Eubioza i dysbioza

Mikrobiom zdrowego zwierzęcia tworzy specyficzny ekosystem, który dąży do utrzymania homeostazy. Istnieje wiele czynników, które próbują przełamać tę endogenną równowagę. Najsilniejszy wpływ ma zawsze środowisko, w tym pokarm oraz odpowiednia ilość przyjmowanej wody (wilgotny pokarm, woda wypijana w postaci płynu). Niewyjaśniony jest jak dotąd udział konserwantów oraz emulgatorów w karmach gotowych jako potencjalnych czynników ryzyka dysbiozy związanej z występowaniem CE u psów (35).

Miarą zaburzeń równowagi mikrobiomu jest indeks dysbiozy (ID). Istnieje szereg badań, których analiza może pomóc w usystematyzowaniu wiedzy związanej z wpływem kompozycji, bilansu składników na mikrobiom. Stosowanie skrajnie odmiennych sposobów żywienia, w tym podawanie wyłącznie karmy suchej lub wilgotnej, przetworzonej lub surowej, z białkiem zwierzęcym lub białkiem roślinnym itd., daje zasadnicze różnice w obrazie mikrobiomu i produkowanych metabolitach.

Widać to wyraźnie w badaniach, w których zwierzęta spożywają wyłącznie karmę suchą ze stosunkowo wysoką zawartością węglowodanów i włókna (karma sucha) w porównaniu z tymi, u których stosowany był tylko pokarm o wysokiej zawartości białka i tłuszczu, ale niskiej ilości włókna (w tym doświadczeniu była to karma BARF, ang. biologically appropriate raw food). Testy PCR wykazały, że w grupie BARF była istotnie większa liczebność drobnoustrojów Escherichia coli i Clostridium perfringens oraz występował podwyższony indeks dysbiozy (30). Natomiast podawanie psom z FRE diety pozbawionej białka zwierzęcego w znaczący sposób zwiększyło bogactwo ich mikrobioty (3). U psów doszło do remisji objawów klinicznych z jednoczesnym zmniejszeniem populacji patobiontów (gł. E. coli, Cl. perfringens) i obniżeniem indeksu dysbiozy. Dodatkowo stwierdzono wzrost populacji Cl. hiranonis, odpowiedzialnych za prawidłowy przebieg przemian kwasów żółciowych (36).

U zdrowego zwierzęcia obecne w jelicie Clostridium hiranonis prz...