Dieta w chorobach żołądka

Postępowanie dietetyczne w chorobach żołądka

W przypadku chorób żołądka trudno mówić wyłącznie o diecie ograniczającej się do jego dysfunkcji, z pominięciem dalszego odcinka przewodu pokarmowego. Dlatego zalecane diety określa się zwyczajowo jako diety żołądkowo-jelitowe. Ich podstawą jest wysoka strawność poszczególnych komponentów, co zapewnia wysoką absorbcję substancji odżywczych z przewodu pokarmowego. Zalecenia PARNUTs wskazują, że strawność pozorna białka w tego typu dietach powinna wynosić ≥ 85%, a tłuszczu ≥ 90% przy jednoczesnej niskiej zawartości włókna (≤ 4,4 g/100 g pokarmu o wilgotności równej 12%) (2). Natomiast przy jednoczesnej podwyższonej zawartości włókna (> 4,4 g/100 g pokarmu o wilgotności równej 12%) strawność tłuszczu powinna być ≥ 80% (2). Wysoką strawność warunkuje odpowiedni dobór składników diety oraz właściwie dobrany proces produkcji. Za najlepiej strawne białko dla psów i kotów uważa się białka pochodzenia zwierzęcego (jaja, drób, kazeina, białka serwatkowe itd.) (2). Strawność białek pochodzenia roślinnego jest niższa, ale w dużym stopniu, w przypadku karm komercyjnych, uzależniona od technologicznych aspektów procesu produkcji (rozdrobnienie, temperatura, ciśnienie itd.). Natomiast strawność węglowodanów jest związana z niską zawartością włókna, odpowiednim ich rozdrobnieniem i właściwą obróbką termiczną. Zhan i wsp. podają, że strawność skrobi w badanych pokarmach dla kotów, zawierających: mąkę ziemniaczaną, skrobię z manioku, bataty, ryż i pszenicę, może sięgać od 97,9% (mąka ziemniaczana) do 99% (ryż) (11).

Wysoka strawność diety oraz stosunkowo szybkie przechodzenie pokarmu do dwunastnicy jest istotnym elementem postępowania dietetycznego w chorobach żołądka. Czas przebywania pokarmu w żołądku zależy od wielu czynników, m.in. od aktywności motorycznej żołądka, funkcjonalności zwieraczy: dolnego przełyku i odźwiernika, braku obecności substancji drażniących oraz od konsystencji pokarmu. Diety płynne i półpłynne stos...