Zatrudnienie absolwenta bez doświadczenia – utrata zaufania klientów czy szansa na rozwój zakładu?

Główne obawy związane z zatrudnieniem absolwenta w zakładzie leczniczym wynikają z braku możliwości weryfikacji jego charakteru i umiejętności u poprzedniego pracodawcy. Dopiero po pewnym czasie od zatrudnienia można powiedzieć coś więcej o jego stosunku do pracy i zaangażowaniu. W trakcie trwania studiów, jak i praktyk klinicznych studenci nie są zmuszani do podejmowania własnych decyzji i brania za nie odpowiedzialności. Z tego może wynikać istotne niebezpieczeństwo związane z zatrudnianiem młodych ludzi – nieumiejętność podejmowania decyzji, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych, wymagających szybkiego działania. W sytuacjach, w których większość lekarzy klinicystów reaguje już niemal odruchowo, brak doświadczenia u absolwenta może spowodować potrzebę dłuższego zastanowienia się nad rozwiązaniem niektórych problemów. Pracodawca nie ma też możliwości przewidzenia, czy funkcjonowanie w stresie i pod presją działa na młodego lekarza motywująco, czy paraliżująco.

Brak wiedzy, doświadczenia i zdecydowania może doprowadzić do sytuacji, w których nowo zatrudniony absolwent musi być stale kontrolowany i poprawiany przez pozostałych pracowników zakładu, a to jest dodatkowa inwestycja. Młody człowiek w ciągu 11 semestrów poznaje wiedzę z tak wielu dziedzin, tak bardzo różnych i niejednokrotnie oddalonych od siebie, że bez praktyki nie jest w stanie wszystkiego połączyć w całość i wykorzystać. Stąd też na początku swojej kariery wymaga większego zaangażowania, życzliwości i pomocy ze strony współpracowników.

Obawy pracodawcy mogą być związane nie tylko z brakiem doświadczenia w procedurach lekarskich, ale również w podejściu do zwierząt i rozmowach z właścicielami. Absolwenci często spotykać się będą z brakiem zaufania u klientów, zależnym w głównej mierze od zachowania i pewności siebie lekarza, ale także sposobu wypowiadania się i podejścia do pacjenta. Każdy praktyk wie, że miną miesiące, a nawet lata, zanim zapracuje się na autorytet i zaufanie ludzi. Wiele zwierząt przejdzie przez ręce lekarza, zanim w jego ruchach będą pewność i zdecydowanie.

Lekarz tuż po zakończeniu studiów nie ma również wpojonych procedur postępowania. Nawet jeżeli wie, w jaki sposób zachować się w różnych sytuacjach, to jego działania są bardziej chaotyczne i niezorganizowane. Dostosowanie się do warunków pracy wymaga cierpliwości ze strony samego absolwenta, ale także pozostałych członków zespołu. Niejednokrotnie konstruktywna uwaga i rada są w stanie pomóc spojrzeć na pracę z innej perspektywy i skierować zainteresowania i zapał młodego pracownika w odpowiednim kierunku. Do tego niezbędna jest jednak umiejętność pracy w zespole, podkreślana już wyżej. Pracodawca chciałby mieć pewność, że osoba, która trafia do zakładu leczniczego, nie tylko nie zniszczy istniejących dotychczas stosunków i układów, ale wniesie dużo świeżości i nowej energii. Wprowadzenie w swoje szeregi kogoś konfliktowego i niezdyscyplinowanego może przynieść dużo więcej szkód niż pożytku.

Zatrudniając lekarza tuż po studiach, pracodawca musi poświęcić mu zdecydowanie więcej czasu na zaznajomienie go z dokumentacją, księgowością, zasadami pracy w danym zakładzie i głównymi jego założeniami. Angażuje swój czas i pieniądze, aby przygotować absolwenta do pracy, pomóc mu się wyspecjalizować i ukierunkować, jednocześnie nie posiadając gwarancji, że nowy pracownik pozostanie w zakładzie leczniczym na dłużej.

Zalety zatrudnienia absolwenta

Znając już obawy związane z zatrudnieniem absolwenta tuż po studiach, warto pochylić się także nad zaletami takiej sytuacji. Wcześniej warto sobie jednak uświadomić, jak sytuacja ma się w kontekście nieco szerszym, mianowicie jakie implikacje niesie ze sobą zatrudnienie absolwentów w małych i średnich przedsiębiorstwach.

Badania wykazują, że najbardziej docenianymi przez pracodawców aspektami wśród osób po skończonych studiach są:

• wiedza i pomysły, które absolwent wnosi do organizacji,
• gotowość do nauki i jej szybkie przyswajanie,
• elastyczność, zdolności adaptacyjne i szybkie reagowanie na zmiany,
• logiczne, krytyczne i analityczne podejście do problemów,
• zdolności syntetyczne i wpływ na innowacyjność działań (5).

Odnosząc się do pierwszego z tych aspektów, można zauważyć, że niezwykle istotnym zagadnieniem staje się wiedza świeżo upieczonego absolwenta. Jak każdy doskonale zdaje sobie sprawę, studia kończą różni studenci, którzy z większym lub mniejszym zaangażowaniem chłonęli wiedzę prezentowaną przez akademickich pedagogów. Różny też będzie poziom opanowania poszczególnych dziedzin wiedzy, może się bowiem okazać, że wiedza prezentowana przez młodych ludzi jest bardzo „nierówna” i na przykład technikę inseminacji pod kontrolą endoskopu mają doskonale wyuczoną, natomiast wcale nie potrafią interpretować zdjęć RTG. Dobrą stroną wiedzy czysto akademickiej stanowią natomiast jej świeżość i aktualność. Jak już wcześniej pisaliśmy, nie ma sensu liczyć na oszałamiające umiejętności praktyczne, jednak na dobrej wiedzy teoretycznej doskonale buduje się umiejętności. Kluczem do sukcesu jest znajomość i rozumienie procesów, a wszystkie czynności pochodne są w większości kwestią pracy i praktyki.