Zastosowanie leków przeciwarytmicznych klasy I wg Vaughana Williamsa u psów
Lidokaina
Lidokaina używana jest do eliminowania ostrych, zagrażających życiu zaburzeń rytmu pochodzenia komorowego. Posiada znikomy wpływ na przewodzenie w obrębie przedsionków, nie znajduje więc zastosowania w terapii większości tachyarytmii nadkomorowych. Wyjątkiem jest tachykardia przedsionkowa na tle zespołu Wolffa-Parkinsona-White’a (WPW), do której predysponowane są retrievery. Lidokaina, spowalniając przewodzenie oraz wydłużając okres refrakcji dróg dodatkowych, może powodować przerwanie częstoskurczu w tym mechanizmie (3). Problemem jednak w tym wypadku jest wycofanie doustnych analogów lidokainy – meksyletyny oraz flekainidu – używanych do kontynuacji terapii w warunkach pozaszpitalnych. Dowiedziono również skuteczności lidokainy w przywracaniu rytmu zatokowego w przypadkach migotania przedsionków indukowanego zwiększonym napięciem wagalnym (4).
Lidokaina dostępna jest jedynie w postaci roztworu do podań dożylnych, gdyż po podaniu doustnym jedynie jedna trzecia aktywnej postaci leku osiąga krążenie ogólne. To ogranicza jej zastosowanie wyłącznie do leczenia szpitalnego, najczęściej w okresie okołozabiegowym. Podawana dożylnie jest jednak doskonałym lekiem, charakteryzującym się szybkim początkiem działania, krótkim okresem półtrwania u psów oraz wysoką efektywnością. Po podaniu dożylnym w postaci bolusa działanie rozpoczyna się po ok. 2 min i trwa ok. 10-20 min.
Jeśli podawana jest w formie wlewu dożylnego, stężenie terapeutyczne leku osiągane jest po ok. 1-2 godz. Dlatego najczęściej terapię rozpoczyna się dożylnym podaniem dawki nasycającej (bolus), a kontynuuje, podając lek we wlewie dożylnym (8, 9). Możliwe jest podawanie domięśniowe, u psów co 1,5 godz., ale wykorzystywane jest jedynie u pacjentów, u których niemożliwe jest podanie dożylne (9). Dawkowanie u psów: dożylnie w postaci bolusa w dawce 2 mg/kg m.c., z możliwością kontynuacji jako wlew ciągły w dawce 25-80 μg/kg/min. m.c. (u kotów stosuje się dwukrotnie niższe dawki). Należy ...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2630 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Trzeszczka kopytowa – czego można się o niej dowiedzieć z obrazu rezonansu magnetycznego?
Obraz MR trzeszczki kopytowej i jego odzwierciedlenie w badaniach histopatologicznych trzeszczki kopytowej Zmiany dotyczące części zbitej stanowią ubytki, zarówno bardziej powierzchowne, dochodzące do warstwy podchrzęstnej, ale nieprzechodzące przez całą grubość warstwy zbitej, jak i erozje przechodzące przez całą grubość warstwy kory dłoniowej (ryc. 1). Nawiązując do badania, które przeprowadzili Wright i in. (3), nawet 68% […]
Ostertagioza bydła – nowe aspekty epizootiologiczne
Objawy kliniczne i zmiany anatomopatologiczne podczas inwazji O. ostertagi W przebiegu zarażenia Ostertagia ostertagi wyróżniamy dwa typy choroby. Typ I ostertagiozy, nazywanej także ostertagiozą letnią, występuje u cieląt w ich pierwszym sezonie pastwiskowym, które ulegają masowemu zarażeniu na pastwiskach, co prowadzi do wybuchu klinicznej postaci ostertagiozy w miesiącach letnich. Obserwowane objawy są typowymi dla zarażenia: […]
Przypadek zapalenia mózgu i mięśnia sercowego u prosiąt ssących
W przypadkach nagłych padnięć prosiąt przed odsadzeniem i tuczników zawsze można podejrzewać wystąpienie EMC. Problem może dotyczyć świń w każdym wieku, lecz najczęściej występuje u świń o wadze 60-70 kg. Rozpoznanie można postawić na podstawie wywiadu, występowania nagłych padnięć, charakterystycznych zmian sekcyjnych i mikroskopowych w sercu, a także izolacji EMCV w linii komórkowej BHK-21 lub […]
Przyczynowo w ochwacie, czyli nowe narzędzia farmakologiczne w walce z hiperinsulinemią
Farmakologia dotychczas Obecnie nie istnieją zarejestrowane leki w terapii hiperinsulinemii u koni, chociaż w leczeniu EMS uzasadnione jest stosowanie zarówno metforminy, jak i lewotyroksyny (5). Metformina, lek przeciwglikemiczny szeroko stosowany w medycynie ludzkiej do leczenia cukrzycy i poprawy wrażliwości na insulinę, wykazuje skuteczność w obniżaniu stężenia insuliny również u koni, jednak efekt ten maleje z […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]