Zastosowanie kwasu hialuronowego oraz autologicznego osocza bogatopłytkowego w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego u psów, przebiegającej z uszkodzeniem więzadła krzyżowego doczaszkowego

Usprawnienie złożonych procesów gojenia po urazie, a także po chirurgicznej stabilizacji stawu kolanowego, ma kluczowe znaczenie w zapobieganiu rozwojowi zapalenia kostno-stawowego OA (osteoarthritis) oraz wpływa na przebieg rehabilitacji (9, 21). Zasadniczą strategią zabiegów ortopedii regeneracyjnej jest uaktywnienie i utrzymanie działania przeciwzapalnego, anabolicznego oraz chondroprotekcyjnego w celu uzyskania krótko-, średnio- i długoterminowych efektów terapeutycznych (11). Wczesna inicjacja naprawy trofiki tkanek w obrębie uszkodzonego stawu kolanowego, połączona z działaniem osłonowym na chrząstkę, to coraz powszechniej praktykowana procedura z zakresu ortopedii regeneracyjnej (23).

Tkanka chrzęstna zbudowana jest z chondrocytów, kwasu hialuronowego HA (hyaluronic acid), proteoglikanów oraz dużej ilości włókien kolagenowych i elastycznych. Tkanka łączna szkieletowa, pozbawiona naczyń krwionośnych i limfatycznych, odżywiana jest na drodze dyfuzji z naczyń ochrzęstnej i płynu stawowego. Zarówno chrząstka szklista (powierzchnie stawowe), jak i włóknista (łąkotka, przyczepy więzadeł i ścięgien) mają bardzo ograniczone zdolności do regeneracji, wynikające z niskiego metabolizmu. Takie uwarunkowania fizjologiczne i anatomiczne powodują, iż bardzo istotny wpływ na procesy regeneracyjne stawu kolanowego ma homeostaza środowiska mazi stawowej. Stany zapalne stawu kolanowego oraz uszkodzenia więzadła krzyżowego doczaszkowego stanowią bardzo częstą przyczynę kulawizny kończyn miednicznych u psów (1). W trakcie urazu kolana może dochodzić do naciągnięcia więzadła pobocznego bocznego lub/i pobocznego przyśrodkowego z jednoczesnym przerwaniem minimalnej liczby włókien więzadła krzyżowego doczaszkowego (I stopień – bez objawów niestabilności), rozerwania większej liczby włókien (II stopień – niewielkiego stopnia niestabilność) lub całkowitego przerwania ciągłości więzadła w wyniku awulsji przyczepu (III stopień – duża niestabilność).

Najczęstszą przyczyną opis...